Í uppnámi - 20.07.1902, Blaðsíða 6

44
I. N. Maximow (1897).
II. N. Maximow (1901).
Svart.
Svart.
Hvítt.
Mát í 2. leik (1. Dgö—d2).
Hvítt.
Mát í 2. leik (1. Hd8xd4).
Nr. 127 (Wainweight). í fyrsta leik nálægist drottningin svarta
konginn eins og í teíidu tafli. Hið gagnstæða hefði víst verið að mun
fallegra. Ógnunin er ófimleg. Afbrigðin óhrein og ófróðleg.
Þríleiksd æmi.
Flokkur A. Listarstílsdæmi (34 að tölu).
Nr. 71 (Behting). Byrjunarleikurinn felur óbeinlínis í sör drottn-
ingarfórn með fallegri hrókfórn í 2. leik og reglulegri mátstöðu.
Grildi þessa fagra dæmis eykst enn meir við hinn hóglega taflhátt
1....., f6 x e5, 2. Db5—d5.
Nr. 74 (Caepentee). Vert er að athuga byrjunarleikinn og báðar
drottningarfómirnar.
Nr. 79 (Coeeias). Góður byrjunarleikur með drottningarfórn og
tveim samsvarandi reglulegum mátmyndum. Taflmátanum 1............., Kc6
—d7, 2. Dg8xf8, þar sem mikilvægum varnarmanni er rutt úr vegi,
verður þó eigi hrósað.
Nr. 81 (Galitzky). Mörg snotur og symmetrisk afbrigði, en liinn
uppgerðarlegi 1. leikur er alltof líkur og í tefldu tafli.
Nr. 82 (Galitzky). Höfuðlausnin 1........., f4xg3 er það eina
fróðlega hér, afbrigðin eru lítilfjörleg og óhrein.
Nr. 83 (Galitzky). Smáræði, sem ekki skal vanmeta urp of.
Nr. 84 (Galitzky). Fyrsti leikurinn snotur og vel gengið frá
afbrigðunum.
Nr. 85 (Healey). Þetta dæmi hins fræga fornmeistara hefur
eptirtalda kosti: ágíeta og fría taflstöðu, áhrifamikinn og vel fólginn
byrjunarleik með eptirfarandi drottningarfórn og reglulegri mátstöðu.
Sem galla má telja: dráp mikilvægs varnarmanns í höfuðlausninni og