Heimir - 01.11.1909, Blaðsíða 14

66
HEIMIR
sér en verjendur hins viðtekna kristindóms. Geti kristna
kyrkjan ekki viðurkent þann sannleik, sem únítarar og aörir
frjálstrúarmenn halda fram, þá veröur hún í framtíðinni að
hverfa fyrir því, sem betra er. Og mótmæli einsog þau, sein
Sameiningin seilist eftir tefja, sem betur fer, lítið fyrir því
sem fram verður að koma.
Nokkur atriði úr sögu Gyðingaþjóðarinnar
Hin verulega saga Israelsmanna byrjar með stofnun
konungsríkisins um árið iooo f.k. Fyrir þann tíma voru til
aðeins sundurlausar sagnir af ýmsum þjóðhetjum og merkilegum
viðburðum, eins og sögurnar í Dómarabókinni bera með sér.
Um uppruna þjóðarinnar er hvergi neitt sagt, sem getur álitist
sögulega satt, nema það sein ráða má af hinum elstu sögnum
hennar. Áður en hún settist að í Kanaans landi var hún hirð-
ingjaþjóðflokkar sem ferðuðust um á jöðrum Arabíu eyðimerk-
urinnar, og voru sumir af þ'eim að líkindum í ánauð á Egyfta-
landi um einhvern tíma. Þessir þjóðflokkar tilbáðu efalaust
marga guði. En er Móse kom til sögunnar, einhvern tíma um
árið 1300 varð Jahve þjóöarguð. Þó dýrkuðu Israelsmenn guði
Kanaanítanna með Jahve eftir að þeir voru seztir að í landinu.
Einnig tóku þeir sér öðru hvorn guði þjóða þeirra, sem í kring
urn þá bjuggu. Spámennirnir mótmæltu allri guðadýrkun,
nemá Jahve dýrkuninni, eins og sjá má á öllum ritum, sem við
})á eru kend.
Sál og Davíð, sem voru fyrstu konungar þjóðarinnar, sain-
einuðu flokkana í eina þjóð. Salómon bygði musterið í Jerú-
salem, en þrátt fyrir það átti afguðadýrkun, þ.e. tilbeiðsla
annara guða sér stað löngu eftir að musterið var bygt og hug-
myndin um að Jahve ætti að tilbiöja aðeins á einum stað, í
Jerusalem var búin að fá marga áhangendur.
Eftir daga Salómons um 930 skiftist ríkið í tvent. Orsökin
til skiftingarinnar var sú að Salomon lagði of þunga skatta á