Heimir - 01.09.1911, Page 15

H EI M I R
i i
bundinn viS neitt borgarfélag né neina þjóö; tilbiöjendur hans
mynduöu samfélag, sem gat náö til alls mannkynsins og fram-
leitt heirnstrú. Og umburöarlyndi rómversku stjórnarinnar
leyföi miþratrúnni að breiðast út eins og hún vildi og gat.
Meira.
Cur deus homo?
Bréf til orþodox vinar.
Eftir Rev. Stephen Peebles. (Þýtt).
Þú ert að líkindum alveg búinn að gleyma sarntaii okkar
fyrir nokkrum árum um starf Jesú. Þú sagöir, ef ég man rétt,
að þú héldir, aö hann hefði kami'd til að hjálpa mönnum í bar-
áttu sinni viö hið illa, og ég svaraði með því að spyrja: “til
hvers komst þú?” Þetta spurningar-svar mitt er mér enn þá nóg
og ég hefði enga tilhneigingu til að bæta neinu við það, ef ég
vissi að þú skildir mig til fulls. En vel getur verið að þú hafir
ekki að neinu leyti gripið hvað ég átti við.
Lögun líffæris samkvæmt ætlunarverki sínu og jöfnuöur
hæfileika og lífssviðs er eitt af því, sem er mest aðlaðandi í líf-
fræðinni, og eiít af því nytsamasta fyrir þann, sem rannsakar og
leitar nýrrar þekkingar. Því svo alger er þessi lögun samkvæmt
ætlunarverki og svo fullkominn jöfnúðurinn milli hæfileika og
lífssviðs í ölluin gerþektum tilfellum, að þegar að eins líffæri eða
hæfileiki er þektur, má hiklaust byrja að leita að samsvarandi
ætlunarverki eða lífssviði. Alstaðar í náttúrunni er það gert,
sem á að gerast, og jafn áreiðanlegt er hitt, að þar er enginn
möguleiki til að vinna neitt nema ætlunarverkin. Ekkert líffæri
er til, sem ekki hefir verið séð fyrir ætlunarverki, né hæfileiki án
starfsviðs.
Þetta lögmál, sem eftirtekt og reynzla staðfesta, er óum-