Kirkjuritið - 01.02.1963, Síða 7

KIRKJURITIÐ
53
Er það máski skortur á þessum skorti, sem er vöntun vor í
'lag? Er þetta e. t. v. vor eina, vor geigvænlega örbirgð? Við
söfnuðinn í Laodíkeu sagði liinn alskyggni, upprisni Drott-
mn forðum: Þú segir: Ég er ríkur og orðinn auðugur og þarfn-
ast einskis, og þú veizt ekki, að þú ert vesalingur og aumingi
°g fátækur og blindur og nakinn? Ég þarfnast einskis, mér er
einskis vant, ég sé fyrir mér og mínu fari, ég þarf ekki Guð
°g lians orð, mig varðar ekki um cilíf mið né sálulijálp —
þetta er kannski ekki algeng vökubugsun, en skyldi liún ekki
standa nokkuð djúpt í dulvitund nútímamannsins? Efnisgæð-
ln> efnissigramir, véltæknin, valdið vfir náttúrunni, batnandi
Vtri hagir, eru þetta ekki máttarvöldin, sem vér treystum og
tignum í reynd?
Og þó geta menn stundum brokkið upp eins og af bjánaleg-
uni draumi, þegar þeir borfast í augu við þessa afstöðu gríniu-
lausa. Það vakti t. d. furðulega athygli bér, þegar geimfarinn
russneski flutti sína játningu á blaðamannafundi. Blaðamaður
spurði liann, bvort lionum befði ekki dottið Guð í bug, þegar
bann sveif úti í geimnum, bvort bann befði ekki beðið Guð
bjálpar. Nei, sagði pilturinn brosandi, kommúnisti biður ekki
Guðs. En ef eittbvað hefði bilað? var spurt. Það getur
ekkert bilað í rússnesku geimfari.
Hreinskilið svar og heiðarleg skýring. Af bverju vakti þetta
svona mikla atliygli bér? Það var þó trú, sem maðurinn játaði,
°g er ekki nokkurn veginn sama, liver trúin er, er ekki liver
88ell í sinni trú? Gagarin játaði sterka trú — á manninn, ör-
ugga trú á manninn og verk bans. Hvað sem um kommúnista
1113 segja að öðra leyti, þá er það víst, að þessa trú liafa þeir,
sterkari en flestir nú á tímum. En þeir bafa ekki fundið bana
upp og cru ekki einir um liana. Vér munum söguna um
Titanic, risaskipið, sem sigldi sinn örugga sjó fyrir liálfri öld.
bar gat heldur ekkert bilað, þar gat ekkert komið fvrir. Það
befur stundum verið bent á það, að eiginlega sé Titanic
tákn lieils tímabils í sögu Vesturlanda, þess tímabils, sem
einkenndist af þ eirri bjartsýnu vissu, að maðurinn væri
að sigrast á öllu og að verk hans, afrek bans, eðli lians
gæti ekki brugðizt né bilað. Ivarl Marx hafði sagt: „Trú-
arbrögð verkamannsins liafa engan Guð, vegna þess að
þau eru að endurheimta guðdómleik mannsins“. Hann var