Kirkjuritið - 01.02.1963, Side 39

KIRKJURITIÐ
85
°g pöntun á kirkjuviðnum hefur og verið gjörð frá Noregi á
honiandi vori. Þyrfti }iá lánið að fást eða mestur liluti þess“.
Séra Jens gerist fjárlialdsmaður kirkjunnar og leggur allt
sitt að veði, til þess að nýja kirkjan megi komast upp. Á trinit-
atishátíð, 12. júní 1892, er búið að rífa gömlu kirkjuna og
kirkjulaust var, þar til nýja kirkjan var vígð 18. sunnudag eftir
trinitatis, 16. október um haustið. Héraðsprófastur séra Eirík-
Ur Kúld vígði kirkjuna, en séra Jens nrédikaði. Yfir 300 manns
voru við kirkju og 26 til altaris. Þetta liefur líklega verið síð-
asta prófastsverk séra Eiríks, því að liann leggst banaleguna
sköniniu síðar og deyr 19. júlí næsta ár.
Með byggingu liinnar nýiu Setbergskirkju 1892 var stigið
örlagaríkt skref, þar sem kirkjan var færð af þeim stað í
kirkjugarðinum, þar sem hún liafði staðið um aldaraðir, en
þeirri ráðbreytni mun meðfram liafa valdið, að gamli kirkju-
garðurinn var útgrafinn og nýr upp tekinn nokkrum árum
áður á sjávarbakkanum rétt fyrir norð'an túngarðinn á prest-
setrinu, en nýja kirkjan var byggð í túninu sunnan megin við
staðarbúsin.
Ekki virðist kirkjurækni bafa glæðzt með tilkomu nýju
kirkj unnar. Árið, sem kirkjan er vígð, telur sóknarpresturinn
fram 6 messur og 54 messuföll, en þá var líka kirkjulaust
tttest allt sumarið, og í þann tíð þótti ekki koma til mála að'
tttessa í óvígðu húsi, enda líka húsakostur alls staðar lítill og
lélegur. En næsta ár em messugiörðir taldar 17, þar af 4 í
Ejarnarliöfn í forföllum prófastsins, os: messuföll 43. Lýkur
sera Jens messuskýrslu sinni 1893 með þessum orðum: „Eins
°S skýrsla þessi ber með sér, er kirkiurækni liér með öllu
afleit ok óþolandi. ..Árið 1894 segir í vísitasiu prófastsins, séra
Helga Árnasonar í Ólafsvík: „Kirkjan er byggð úr sterkum og
yönduðum viðum og er öll undir iárnþaki, veggir og gaflar vel
Uiálaðir. Sóknarpresturinn liefur lofað að setja á kirkju þessu
suotran tum, sem mjöe mundi prýða kirkjuna, þegar innkom-
væri það af innstæðu kirkiunnar með rentum, sem inni-
gtandandi eru í dánarbúi séra Eiríks Kúlds. Kirkjurækni bef-
Ur verið liér í daufara laei, en prestur telur þó nokkra fram-
^ör í því efni“. Þótt turnbvgRÍnp: með forkirkju kæmi síðar
°ft til umræðu, varð aldrei af framkvæmdum.
En kirkjuliúsið gengur fljótt úr sér og þarfnast viðgerða.