Kirkjuritið - 01.02.1963, Side 11

KIIIKJURITIÐ
57
'iftur og hver einasti kristinn einstaklingur á hér sama hlut-
uð máli. Þegar andi Guðs hefur vakið með oss kristið líf fyrir
álirif orðsins og náðarmeðalanna, leitar trú vor með kærleiks-
verkuni sínum uppi náunga vorn“. Kærleikur Krists knýr oss,
uieð því að vér liöfum ályktað svo: Einn er dáinn fyrir alla, þá
eru þeir allir dánir“. (2. Kor. 5. 14.). Svo fremi að kærleikur
Krists knýi oss ekki til þjónustusemi kulnar trúarlíf vort út.
^ ér getum ekki haldið lífi í trúnni, nema hún hrærist og
hafi einhverja útrás. En náungi vor þarfnast ástúðar vorrar
°g sakir sinnar miklu náðar þóknast Guði að láta oss eiga
l'lutdeild í umhyggju lians fyrir sköpuninni. Lærisveini Krists
er þetta engin þyngslabyrði heldur gleði- og þakkarfórn. Því
að oss verður æ ljósari sú auðlegð, sem Guð liefur fyrirbúið
°ss og þegar veitt oss. Hvað getur því verið oss slíkt gleðiefni
ne ,ueira í mun en að vera daglega hoðberar Drottins í orði
°g verki?
Þetta á ekki aðeins við einhverja útvalda í söfnuðunnm,
^eldur alla kristna menn. Já, skaparinn knýr livern einstakl-
ViS kirkjuvígslu í Gallspuch Östuvike. Höj. t. v.