Kirkjuritið - 01.05.1966, Qupperneq 45

Rjarni SigurSsson:
Tveir prestar á einum stað
Próðlegt er að fylgjast með því, hvernig gamlir starfsliættir og
s ^pulag sogast af yfirborði þjóðlífsins og hverfa að nokkru
Undir straumkasti nýrra liátta. Sú skoðun er þó ekki alltaf sárs-
au. alaus. Og þó að elfur tíðaranda og aldafars liafi skolað
Uiorgum feng á fjörur kirkjunnar, liefur harðla mjög verið að
1Rnni þrengt í öðrum greinum.
allmörgum prestaköllum til sveita lilýtur fólksfækkunin og
strjálbýlið að verða talin mestur fjötur um fót öllu eðlilegu
safnaðarstarfi. Af þeim sökum liafa prestaköll blátt áfram lagzt
Uf a seinustu áratugum, en önnur hanga prestslaus á horrim-
J,Uri'. ^r því hefir verið reynt að bæta eftir föngum með því að
j Uagrannaprcsta til þjónustu, en livert það viðlagafyrirkomu-
a^’ sem helzt til langframa, er neyðarúrræði, sem skylt er að
hannia stigu við með raunhæfum skipulagsbreytingum.
sk' Cr’ UU SUU a ^11^111111 breytingar á þeirri prestakalla-
, .1.Iruih sem óðfluga liefir gengið sér til húðar við hraðkvæmar
j *° ^úlagshreytingar seinustu ára. Er þess að vænta, að þær
°r i til bóta og komið sé að verulegu leyti til móts við þarfir
rray fólksfjölgunar þéttbýlisins, jafnframt því sem opnaðir
r? að kröfum nýrra tíma, möguleikar fyrir nýjar þjónustu-
greinar innan vébanda kirkji
ninnar.
e@ar i strjálbýlið kemur, verður að ýmsu leyti óhægara um
’ að kippa í liðinn. Að nafninu til mætti leysa svo vanda
e ra Prestakalla, sem engir fást prestar í vegna þess hve þau
11 strjálbýl og afskekkt, að leggja þ au undir fjölmennari ná-
erannaprestaköll, en auga gefur leið, livílík hrossalækning það