Jólasveinn - 24.12.1917, Blaðsíða 15

JÓLASVEINN.
15
seinna, að prestur einn, er sagði frá sögu þessari á
prédikunarstólnum, svo að ég heyrði hana, bætti
við með tárvotum augum:
y>Og ég er þessi „veslings Jakob“l«
Skrítni íuglinn.
ELDURÐU að flugdrekinn minn fari ekki hærra
en þinn, Jensína?« sagði Karl litli.
»Nei, minn fer hærra. Stúlkurnar eru drengj-
unum fremri í öllu«, svaraði Jensína. »Sjáðu bara!«
Og nú létu þau drekana fara upp í loflið svo
'hátt sem hægt var. Drekinn liennar Jensínu var eins
og ugla eða leðurblaka; hann fór hátt upp í loftið
og flaksaðist þar svo skrítilega.
»Heíirðu nokkurn tíma séð svona skrítinn dreka?
Það er alveg eins og hann sé lifandi«, sagði Jensína.
»Bíddu við«, sagði Karl. »Þú sagðir áðan, að
stúlkurnar væru duglegri en drengirnir. Var það ekki
svo? En við skulum nú sjá, hvort okkar gerir það
betur í þetta skifti«.
»Æ, hvað er þetta?« hrópaði Jensína og kipti í
þráðinn. Hún fann að drekinn var fastur einhver-
staðar uppi í loftinu, og þegar hún kipti i, slitnaði
þráðurinn og hún hélt eftir á sluttum stúf í hendinni.
»Æ, Karl, líltu á drekann minn, hvar hann situr
fastur efst uppi í stóra eplatrénu lians Marteins gamla«.
»Hann er náttúrlega að éta epli«, sagði Karl litli
gletnislega. En þegar hann sá, live alvarleg systir
hans var, sagði hann við hana: »Ég skal klifra upp
í tréð í kvöld og ná drekanum niður. Nú er ég í
sparifötunum mínum og þau má ég ekki skemma.