Fríkirkjan - 01.03.1899, Blaðsíða 10

41
Á 11. og 12. Öld geisaði hann gegn Kaþörum, Albigensum og
Valdensum.
Sérhver veraldlegur eða andlegur valdsmaður, er hlífði
villutrúarmanni, átti að missa embætti sitt, óðul og eignir.
Hvert hús, er vOlutrúarmaður fékk hæii i, skyldi rífast til
grunna. Þeir, sem voru grunaðir um villutrú, máttu enga
hjálp fá í sjúkdómum, hvorki af iækni né nokkrum öðrum.
Þegar biskuparnir þóttu vera orðnir of linir í sóknum, þá
tók Gregor páfi IX. dómstól þennan úr höndum þeirra og fékk
hann í hendur Dominikönum (svaitmunkum). Þ.að voru
karlar, sem kunnu með hann að fara, enda kölluðu þeir sig
sjálfa jafnaðarlega Domini cauls þ. e. hundar drottins. P’eir
voru fundvísir að þefa upp villutrúarmennina, og höfðu ótak-
markað vald til að handsama hvern þann, er þeim þótti grun-
samur, og beita hverjum þeim píslum, ei- þeim hugsuðust, til
að fá hann til að játa sökina.
Rannsóknardómurinn komst á í mörgum löndum, en
hvergi mun hann hafa verið eins skelfilegur eins og á Spáni.
Frá 1481 til 1808 brenndi liann þar í landi 31,912 menn á
báli, en 291,456 menn lét hann sæta ýmsum pyndingum.
Dómstóll þessi með öllum píslartólum sinum og bálköstum var
hæfilegt afsprengi þess hyldýpis myrkurs og syndar, sem hann
var stiginn upp úr. „Hundar drottins" báru pápiskuna sigri
hrósandi yfir lönd og iýði og krömdu hverjar leifar af sannri
trú undir vagnhjólum faisguðsbáknsins.
Allar athafnir rannsóknardómsins voru leynilegar og myrkri
hjúpaðar. Ilinn grunaði var leynilega handsamaður og leyni-
lega prófaður. Vini sína eða vandamenn fékk hann aidrei að
sjá, og leit eigi dagsins ljós frá því, er hann var tekinn og
þar til hann var brenndur. Opt voru við hátíðieg tækifæri
margir menn brenndir í einu. Slíkar brennur voru kallaðar
Auto da fé, en það þýðir: verk trúarinnar.
Árið 1481 var það ákveðið, að Gyðingar skyldu teljast
með villutrúarmönnum. reir voru auðugir; en fyrir árslokin
voru 2000 af þeim brenndir að eins í einu biskupsdæmi. Á
129 árum fækkuðu íbúar á Spáni um 3 milliónir manna;
sumir voru brenndir, S'imir gjörðU' landrækir; þeir, sem gátu,
flúðu úr landi.