Kirkjublað - 15.04.1934, Síða 4

104
KIRKJUBLAÐ
Með Bro var aftur öðru máli að gegna. Hatur hans
til uppreisnarmanna bægði viðkvæmni hans frá framan
af. Að vísu fann hann, að hér var unnið gagnslaust verk
og fyigdi því Hastig að málum, er hann neitaði að vera
þarna. En hann þráði að finna leið að hjörtum fanganna.
Hann barðist við þá hugsun, sem oft virtist mynda ó-
kleifan múr milli hans og þeirra, að ef til vill væri bana-
maður bróður hans í þessum hóp. En ægilegar vanda-
spurningar sækja að honum: Þessi þjáning, sem þarna
blasir við, er aðeins eitt brot af öllum þeim kvölum, sem
lífið á jörðunni verður að þola. — Handan við landa-
mæri Finnlands og Rússlands eru einnig fangelsi troð-
full sjúkum og sveltandi föngum. Þar eru skoðanabræð-
ur finnsku fanganna sigurvegarar. Þar eru það skoðana-
bræður finnsku sigurvegaranna, sem þjást. Hann sér fyr-
ir sér þessa óslitnu hringrás bölsins í mannheimi: mót-
gjörð, hatur, hefnd, — mótgjörð, hatur, hefnd, sem end-
urtekst í sífellu í viðskiptum mannanna, unz nógu sterk
fyrirgefning og fórn megnar að slíta hana.
Meðan hann sat í fangelsinu í Helsingfors, hafði
hann einu sinni dreymt undarlegan draum. Honum þótti
hann vera staddur í Bajern eða Tyrol. Það var um há-
sumar. Blómlegir dalir blöstu við og Alpatindarnir
gnæfðu hvítir við bláan himin. Á sléttu utan við stóra
borg hefir verið efnt til mikillar samkomu. Þar er sýnd-
ur einskonar píslarsöguleikur. Kristshlutverkið í leikn-
um er leikið af feitum og sællegum auðmannssyni. Hann
situr í skrautlegu hásæti, sem menn hafa reist honum,
klæddur dýrindis klæðum. Reykelsisský líða upp til hans.
Og þessi sællegi ,,Kristur“ stendur upp brosandi, réttir út
hendurnar og blessar yfir mannfjöldann. Fólkið krýpur
á kné og fórnar höndum í djúpri tilbeiðslu.
En draumamaður fyllist svo mikilli óbeit, að hann
flýtir sér burt og hleypur sem fætur toga langt, langt
burtfrá samkomustaðnum. En þá er allt í einu umhverf-
ið breytt, enginn bjartur sumarmorgunn lengur, heldur
köld vetrarnótt með stormi og hríð. Hann kemur að húsi