Kennarinn - 01.06.1899, Blaðsíða 2

19^>
--_L ---
KllISTINDÓMSITliÆÐSLA BAlíNA.
]JJ. VII) FKRMIÍÍGUNA.
T>á koinuin vér uð liiuum þriðja oy síðaata lið Jiessa míils: kristifKléms-
fræðslu liarna hjá prestinuin undan fermingunni. Vér liöfum Jiogar tokið
fram nokkur undirstöðu atriði Jioirrar fræðslu, bæði [>á vér töluðum um
uppfræðsluna á lieimilunum og sunnudagsskóluiiuin. Af [>ví, soni vér |>ar
sögðum, sést, að vér búumst við, að öll aðal-uppfræðslan, livað snertir
kunnáttu bins utan að lærða og sögulegu J>eltlíingu, sé barninu lieima veitt
I foreldraliúsum og á sunnudagsskóla safnaðarins, svojiví sé lokið [>egar
kemur í fermingarlflassa prestsins. Eins og til liagar víðast liér ! landi en
einlcum [>ó í söfnuðum kirkjufélags vors, J>ar sem liver prestur liefur I
flestum tilfellum mörgum dreifðura söfnuðum að ]>jóna, er óliugsanlegt að
presturinn liafi á liendi iðulegar Jiúsvitjanir og eftirlit með byrjunav-lær-
dómi barnanna. 'J’il J>ess að aðstoða aðstandendur barnanna í ]>eim sök-
um eru safnaðarskólarnir ætlaðir, og ekki sýnist fjarri lagi að álíta J>að
einnig í verkaliring djáknanna, sem samkvæmt lögum safnaðanna oru
kosnir prestinuin til aðstoðar viö stjórn liinna andlegu mála.
Vér göngum J>ví út frá J>ví, að börnin séu J>egar búin að læra barna-
lærdóminn, kynna sér biblíúsöguna og njóta tilsagnar í lexíiim sunnu-
dagsskólans í fleiri ár, Jiegar J>au fara beinlírtis að -‘ganga til prestsins.”
Hér skal eigi talað um liversu mikið eigi að lieimtast af unginennunuiu
af utanliólrar kunnáttu, J>egar ]>au eru færð prestinum til undirbúnings
undir ferminguna. í fyrsta kafla ritgerðar Jiessarar sést, að vér leggjuni
hina mestu áher/.lu á J>að, að brirnunum sé. snemma og ógleymanJega kend
fræðin, J>. e. hinn litla katekismus, sem saminn var af J.úter og prentaður
er sem fyrsti partur “kversins,” seiii vér brúkum og sem allir “kaílarnir”,
sem á eftir fara, eru útskyringar á. Llvort heppilegt sé og nútíðar kenslu-
aðferð eðiilegt, að allir “káflarnir” séu lærðir utanbókar, er mjög óvíst.
I>ær útskyringar ættu ]>á að vera margfalt styttri og einfaldari, en nú eru
]>ær. En liitt er áherzlu-atriðið, að ungmennin fyrir ]>essar ög aðrar sk\fr-
in''ar fræðanna hljóti fullkorainn skilning á trúar- og siða-lærdómum
kiikjunnar. TTm J>etta atriði er rækilega talað I ritgerð séra Jóns Bjarnu-
sonar “Um kristindóinsfræðslu ungmenna” í 8. nr., I. árg., KenwiranH og
vildunt vðrbenda uiönnumá aðlesa á ný [>að, sem J>ar ersagt um |>etta atriði.
j" liverju er J>á fræðslan lijá prestiniífn aðallega fólgin? Sjálfsagt að
nokkru leyti I útskyringuin og yfirheyrslu á J>ví, sem börnunuin er ætlað
að kunna, ITver prestur hlytur að ganga ríkt eftir að ]>ekkingar-skilyrð-
in séu fengin. En J>etta er samt ekki aðal-atriðið. Of-iengi hefur )>að að
sönnu ríkt í íslonzkum liugsunurhætti, að ••kunnáttan” sé fyrir öllu og iuð