Kennarinn - 01.10.1899, Blaðsíða 5

189 —
Og sálmarnir lians eru víst sú eina luik. sem komist liefir nin á livert
einasta lieimili á íslandi og, eins og- rödd frá guöi, náö til flestrn íslenzkm
lijartna—einhvern tírna á æfileiðinni
I>að vantar mikið til, að ljóð lians séu í slíkum hávegum, nú og hér hjá
okkur, ungu vinir. Og Jrað er stór afturför, livað mikið sem okkur annars
er að fara fram. Sannleikurinn er, að Jrað er betra að eiga virkilega sáltua
séra Hallgríms en heila bújörð eða bókasafn, betra veraldarauð og fróðleik
að eiga bænirnar hans, trúna hans, guðsótta lmns, Jesú-elsku hans—allan
anda lians—Jjví sú kemur tíðin, að við líðum og hörmum, veikjumst og
devjum, eins og hann, Jró nú séum viö ung og heilsugóð.
Hvert ungmenni, sem les Jiessar línur. ætti að eignast passíusálma og
önnur prentuð ljóð séra Hallgríms;J>að er sálinni Jrarfara en Jrað leiksagna-
rusl og 1 jóða-grautur, sem nú er oft borið á borö fyrirfólk. Til eru ]>eir,
náttúrlega, sem segja nteð tröllinu íhinni íslenzku pjóðsögu: “Andrarímur
jjykjti mér fíniir, en I3silljgrínis?-ííí///7’ vil ég ekki.” Andrarímur eru sem
sé liinar triillslegustu rímur sem til eru á íslenzku. t>ví miður eru enn til
tröll, eða trölla-smekkur, í pessum skilningi.
Nákunnugir hafa sagt mör, að jafnvel Horsteinn Erlingsson, sem flestir
Jrekkja á annan veg en Hallgrím Pétursson, liafi verið svo gersamlega hug-
fanginn ufljúöum séra Hallgríms, eirtkum passíusálmum hans, að hann
hafi lesið pau dag eftirdagog aldrei getað lofað ]>au nógsamlega.
Skyldu Jtá ekki kristnu ungmennin, við, biirnin mín góð, eiga að vera
hugfangin af Jneini, lesa pau daglega og læra |>:iu?
Það er í frásögur fært, að Magnús kafteinn Arason, er druknaði á
Breiðafirði 1728, hafi borið sálma séra Ilallgríms á sér og að þeir hafi fund-
ist á honum andvana.
Margir æskja Jress enn, að ‘'Hallgrímssálmar” séu látnir i líkkistuna
sína. Oft hefi ég séð ]>á bók opna hvíla á hjarta peirra andvana, sem J>eir
hugguðu í lííinu. Og bænirnar, sein séra Hallgrímur færði J>ar í ljóð,
hvað skvldu Jteir ntargir, sem dáið hafa með J>ær á vörunum og í hjörtunum,
-—druknað með J>ær “við hjartað,” liaft pær með sér í kistuna og hvíluna
sína?
Guð einn getur talið J>á. En guði sé loffyrir Hallgrím Pétursson og
hans Jesú-elsku, sem er lykillinn að allri lians ljóðafrægð, og gefi fátæku
drengjunum, sem nú eru að vaxa upp, að verða lionum líkir, einkum í ]>ví,
að elska frelsarann sinn! '
Og séra Hallgrímur orti ekki pessa sálma einungis fvrir sig og feöur
okkar, heldur öll íslenzk börn, ]>ig, ]>ú sem les Jpetta. Ger [>að J>ví fyrir
J>ig og hann að lesa og læra Jtessa sálma. Hugsaðu unt manninn, sem orti
J>á og liann, sem hann orti um, unz J>ú smá gleymir öðru í heiminum, öllu
1 jótu og hégómlegu, en eftir verða í meðvitundinni saman og biðjandi:
svnduga barnið, lík{>rái skáld-presturinn og hinn krossfesti endurluusnari.
Barnið miit! !>ú. I lallgríinur Pötursson og Jesús. H vílíkur félagsskai)-
ur íyrirJ>igog—hvílílc bæn! J. A. S.