Kennarinn - 01.01.1901, Blaðsíða 12
Langaíasta.
Lóxía 17. febr. 1901.
JESÚS í KAFERNAT.JM OG Á SJÓNUM.
Matt. 8:14-26.
14. Síðan kom Jesús í liús Peturs, og sá |>ar móður konu lians; ln'in lá
sjúlc af köldu.
I'ótur v'nr kvæntur maður; koua hans or hveriri nefnd á nafn. Löngu seinna
• .
minnist Páll á liana (I, Kor. í):5). Þetta fyrirdæmir þá kenningu kaþólsku kirkj-
unnar, sem fyrirskipar einlíli presta.
15. Tók liann þá i liönd henni, og |>á yfirgaf kaJdan liana, en hún fór á
fætur og bjónaði ]>eim.
Þar sem Kristur er, íiýr eyind og rolæði. Þegar liún var heilbrigð orðin fór liúu
og þjónaði Kristi. Ilana má telja fyrstu þjónustukonu (kvenndjákn) kirkjunnar.
16. Um kveldiö færðu [>eir til lnins marga djöfulóða, og rak liann and-
ana út meðbrði einu,ogalla ]>á, sem sjúkir voru, læknaði liann; 16. Sann-
aðist |>á (>aö, sem spámaðurinn Esajas segir: Hiinn burt tók vorn vóikleika
og bar vorar sóttir.
i’w l'vdilib.- Verk Jesú í samkundulnísinu (Mark. 1:24-28) og þetta verk hans í
iiúsi Péturs hafði verið talað mn allan daginti. Ilvíldardagurinn var nú liðinn ofS
nú komu |>eir með alla sjúka til lians. Farísearnir bönnuðu jafnvel <>11 liknarverk
á livildardeginum. Orð lnms eitt nægði. Ouðs orð er enn þáalmáttugt.
18. En [>egar .Tesús sá fjiilda fólks hjá sér, bauð hann að fara ylir uin
sjóinn. 19. Þá kom einn skriftlærður til hans og sagði viðhann: meistari,
eg vii fylgja [>ér, hvert sem ]>ú fer.
Þessi maður liefur víst áður verið orðinn lærisveinn. l>essi orð liaus lýsa liinni
mestú ástog virðingu.— Fylgið uesú, börn, livert sem liann fer.
20. Jesús msclti: Kefar hafa holurog fuglar liimins skyli, en mannsins
sonur befur hvergi höfði sínu að að halla.
21. Annar maður, setn vnr einn af lærisvoinum hans, sagði til hans:
herra, leyf mérfyrst að fara og grafa föður rninn. 22. Jesús mælti; Fj’lg
[>ú mér, og lát liina dauðu grafa sina dauðu.
23. Síðan steig hann á skip og lærisveinar lians með honum. 24. Garði
þá svo mikið hafrót, að skipið huldi af bvlgjunum, en hann syaf.
25. t>á gengu lætisveinarnir hans til hans og vöktu lian'n og sögðu.
hjálpa ]>ú oss, herra }>ví vér forgöngum. 26. Kn hann svaraði: hv’>
eruð Jxá- .s'po hrœddir. þt'r tvúarveikir? þvl nœst stóð liaiin v/)/) <>tj
hastaðiá vindinn uc/ sjóinn; varö þá bliða la<jn.
Svo mörg undurog kraftaverk liöfðu seir séð, að trú þeirra liefði átt-að yflrbuga
óttan. Þetta er sönn mynd af veikleika manns hjartaus æfiulega. Kn vel sé )>oim
sem Jesúm hefur hjá sér í lmfróti og stormum lífsius.