Kennarinn - 01.06.1901, Blaðsíða 9

—12Í—
SKÝRINGAR.
FYR' R BÖRNIN.—'Tímóteusi- var frá barnæsku kunnug heilög ritning, setú
getur upjjlýst mann til sáluhjálpar (II. Tím. 3:15). Tímóteus liafði lært ritningar-
greinar og biblíukafla, þegar lian.n var uugur. Mamma lians og amma höfðu kent
honum. iflð eigið, börnin góð, að vera fús að læra guðs orð.
Þegar Timóteus þroskaðlst að aldri fór frækorn )>að, som í æs’cu var sáð, að bera
ávöxt. Vár lesum )>að (Pgb.. 10), að hann liafl verið lærisveinn frolsarans og til-
iieyrt röfnuðimun aunnð livort i Derbe eða Lystra- Hann. var enn )>á ungur að
aldri, því fleiri árum siðar ma lti Páll að euginn skyldi lítilsviröa Tímóteus sökum
æsku lians.(I. Tim. 4:12).
Þegar Páil kom al'tur á stöðvar þessar í annari trúboðsferð sinni lútti hanu Tímó-
teus og leiztvel á liinn unga maun. Ekki gerði hann sig þó ánægðan með útlitið
eitt, lieldur fór liann til formanna safuaðarins og spurði )>á að því, hvernorðstír þessi
unglingur liefði. Allir bártt honuin liinn bezta vitnisburð og létu mikið ytir trú-
rækni lians og siðprýði. —Er hægt að gefa]>ér þonuan vitnisburð?
Núþurfti Páll að fá mánn sér til aðstoðar við kristniboðið. Hann valdi Tímóteus.
Eftir þetta unnu þeir saman Páll og Tiinóteus, ekki æflnlega nálægir hvor öðrum,
en ávalt sameinaðir í anda og kærleikanum. Tímóteus reyndist postulanum ávalt
‘•elskulegursonur,” og hann þjónaði Páli með trúmensku. Væri nú elcki gleðilegt
efþú, ungi maður, unga kona, gætir likst Timóteusi?
Á þeim tíinum voru að eins fáeinir kristnir söfnuðirá við tig dreif innaii um lieið-
indóminn. Þegar búið var að stofna söfnuðina, þurfti kennimenn til að ferðast um
milli þeirra og leiðbeiná þeiin. Mikil hætta var altaf á ferðum, að villur kæmust
inn í söfnuðina. Þurftu því kennimenu )>essir að vera staðfastir og öruggir, láta
ekki leiðast afvega, þora að áminna og ávita, hvernig sem því var tekið. Þettaverk
hlaut Tímóteus. Hann fór víða um lönd. Evrst var meö honuin annar trúboði að
nafni Erastus. Timcteus var sendur til Masedóuíu, þar sem Páli postuli liafði þegar
myndað söfnuði í Filippi og Tessaloniku (Pgb. li:21-22); síðan til Korinþuborgar
(I. Kor. 4:1 i); og svo aftur til Þessaloniku (I. Þess, 8:1-2); og loks er hann í Efesus
og veitirsöfnuðinum þarforstöðu (I. Tfm. 1:3.)
Verk Tímóteusar blessaðist, )>vi liann var staðfastur og einlægur. Páll unni lion-
um inest allra vina siuna. Að síðustu lót Tímóteus líflð fyrir málefnið. (Ilebr.
13:28). Takið Tímóteus yður til fyrirmyndar, ungu menn!
EYRIR KÉNNARANA.—Sérstaklega þarf að sýna fram á |>að í tilefni af.lexi-
utini, hversu ómiSsandi kristileg uppfræðsla á heiinilinu sé. Sýnið frani á, að þessi
ungi inaður átti móður sinni og ömmu að þakka )>að, að liann nú var góður maðnr
og íiafði bezta orðstír meðal bræMtmna.—lívernig stóð á )>ví að Páll umskar Tínió-
teus? Seinna neitaði liann að umskera Títtis. Páll fylgdi úvalt þeirri grundvallar-
regiu, að ytri siðir og regiur gerðu livorki til né frá. Væru )>ær ekki gerðar að
skilyrði eða grundvallaratriði, leyfði liann )>ær; en ef átti að gera ytri serímóníur
að trúaratriði og sáluhjálpar skilyrði, baonaði liann þær.
Tala um það, sem fylgir: 1. Kristnir foreldrar. 2. Áhrif góðs manns. 3. Hvern-
igprestar og starfsmenn kirkjunnar þurfa aö lialda á aðstoðarmönnum og trúföst-
um vinum. 4. Hvernig getum vér lijálpað þeim? 5. Heimfær lexíuua upp á trú-
boðs-skyldur kristiuna mauna.