Tákn tímanna - 01.03.1922, Blaðsíða 6

46
TÁKN TÍMANNA
Sorglegast finnst mér það vera, þegar
þeir, sem eiga að vera þjónar íagnaðar-
boðskaparins, flytja í og með kenningar,
scm ekki hafa með kristindóm að gera,
heldnr eru beint teknar úr hinni heiðnu
heimspeki fornaldanna. En endalok
slíkra verða líka samboðin verkunum.
wþví ekki allir, sem til mín segja:
Herra, Herra, munu komast í himna-
riki«, segir Jesús, »heldur þeir einir,
sem gera vilja míns himneska föðurs«.
Vilji hans verður fundinn í orði hans,
og gefi Guð mörgum einlægum sálum
náð til að finna vilja hans þar og breyta
samkvæmt honum, þó spekingar þessa
heims og jafnvel þeir, sem ættu að bera
vilja hans fram fyrir þjóðina og taka
fyrir þaö stór laun, láta sér það sæma
að vinsa úr ritningunni því, sem þeim
þykir óviðeigandi, og fylla svo up í
skörðin mcð speki þessarar aldar, sem
að engu munu verða. Guð forði ein-
lægar sálir frá slíku.
Skýring.
Einu sinni var járnsmiður nokkur,
alþektur að trúardjörfung, staddur í
smiðju sinni að starfsemi. Þá kom til
hans maður einn, sem var jafnkunuur
að vantrú og hæðni og gaf sig á lal við
hann á líkan hátt og fræðimennirnir við
Jesúm forðum.
»Pú segir, að þú sért kristinn«, hóf
aðkomumaður máls.
»Já«, svaraði smiðurinn hiklaust.
»Já, en mig minnir líka, að ég haJi
heyrl þig segja, að Kristur sé í þér og
það finst mér nú vera ein af þeim ara-
grúa af mólsögnum, sem þið kristnir
menn gerið ykkur seka í«.
»Finnst þér það«, svaraði smiðurinn
og hélt áfram að blása að kolunum,
svo að neistarnir sindruðu úr járntein-
inum, sem hann hélt í eldinum, og var
hinn rólegasti.
»Já, það er nú af þvi, að þig brestur
skilning«.
»Já, en þú gætir þá ef lil vill hjálp-
að mér dálítið og gert mér grein fyrir
hvernig hægt sé að hugsa sér það, að
þú sért í Kristi og Kristur sé líka í þér«.
»Og jæja«, svaraði smiðurinn og
hélt áfram að blása, þnngað lil járn-
leinninn var orðinn alveg hvítglóandi.
»Líttu á járnteininn þann arna«, sagði
hann svo, »hann er í eldinum eða er
ekki svo. Og svo muntu sjá, að cldur-
inn er líka í teininum, og ef þú vilt
ekki trúa þvi, þá gelur þú lekið hann
og þreifað á honum«, og að svo mæltu
dró hann leininn út úr cldinum í snalri
og rétti glóandi endann á honum að
spottaranum, en hann brá sér undan
sem fljótast.
»Verið í mér, þá verð cg í yður«. í
þessum orðum cr allur hinn einfaldi
leyndardómur helguuarinnar fólginn.
Vertu í Jesú, þá verður hann i þér,
eins og eldurinn verður í járninu, sem
liggur í eldinum og breytir kalda,
dimma og liarða járninu svo, að það
verður heitt, lýsandi or’ beygjanlegt.
Vertu í Jesú, eins og greinin í víntrénu,
þá verður Jesús í þér, eins og viutréð
er í greininni með fjörgjafarkrafti vökva
sinna, og lætur þig bera ávöxl.
Lcsendur cru vinsamlegasí beðuir að laka
eflii', að áratalan var ckki rétl á síðasla
lölublaði. 1921 átti að vera 1922.