Vekjarinn - 01.01.1903, Blaðsíða 21

21
í neinu? Gestrisnir efnamenn eiga líklega fremur
skilið kurtoisi og þakklæti en drottinn allsherjar? —
Hvað virðist þjer?
Sýnir þú það í nokkru að þú meinir nokkuð
með því, er þú segir: Gef oss í dag vort daglegt
braui)?
Mikið er alvöruieysið og hræsnin en þó tekur
nú út yflr er vjer förum að íhuga 5. bænina i
„faðirvori" annars vegar og almenning hins vegar.
Margur maðurinn, sem ekki veit meira um aptur-
hvarf og kristilega iðrun en um hebrezku, segir:
Fyrirgef oss vorar skuldir. Einhverjum kann að
þykja þetta hörð ræða, en hún er samt of-sönn, eða
rjettara sagt, það er sorglegt að hún er sönn. „Syndin
er þeim Ijettari en fjöður," eins og Lúther sagði.
Andlega sofandi maður kann vel við sig i synd-
inni, að mörgu leyti minnsta kosti, og verður gramur,
ef nokkur skyldi diifast að ýta við honum. Sum-
ir unna lausung og ósiðsemi, aðrir ofdrykkju, sum-
ir mammon, aðrir hjegómagirnd og „monti“ og all-
ir vilja þeir fá fullt griðabrjef fyrir sína iesti, þótt
þeir kannist við að lestir annara sjeu óhafandi. Enn
aðrir forðast alla opinbera lesti en eru svo ánægð-
ir með sjálfa sig, og samgrónir sjálfbirgingskápunni,
að það er ofvaxið öllum mannlegum kröptum að
koma þeim úr henni. — - Samt fara þessir menn
við og við með 5. bænina, og ef drottinn svaraði
þeim, yrði það iíkiega á þá leið: Þú kærir þig ekki
iim fyrirgefningu, heldur um leyfi til að halda lengra
á syndabrautinni. — — fað er sorglegt að synd-