Vekjarinn - 01.01.1903, Blaðsíða 6

6
„Billy og Betty, komið þið!“
Pau komu til hennar, og hún faðmaði þau að
sjer og sagði: Þessi góði maður ætlar að hjálpa
okkur. Jeg hef opt sagt ykkur að guð heyrði bæn-
irnar mínar, og nú hefur hann sent þenna mann
til okkar, sem ætlar að sjá um ykkur þangað til
jeg verð frísk.“
Og þannig fór það. Móðirin fór á sjúkrahús,
en börnin á barnaheimiii. fannig fjekk hún bæn-
heyrzlu fyrir trú sína.
En hvað hún þakkaði og iofaði, ekki að eins
fyrir hjálpina, heidur öilu meira'af því að trú henn-
ar brást ekki. Hún hafði sjálfsagt átt í höggi við
efasemdir, þótt þær gætu ekki bugað hana. Nú
gat hún notið góðrar hjúkrunar áhyggjulaus, og
átti óhrekjandi sönnun þess, að guð er náðugur og
miskunnsamur guð, sem heyrir bænir.
Annaðhvort — eða.
Það má byrja daginn á tvennan hátt með bæn
eða án bænar. Þú gjörir annaðhvort. Hvort er
betra ?
Það eru til tvennskonar menn í heimi þess-
um — rjettlátir í Kristi, og vondir. Þú ert- í öðrum
hópnum, en í hverjum ?
Tveir eru húsbændur mannanna — guð og
djöfullinn. Þú þjónar öðrum hvorum. Hverjum?
Tveir vegir liggja frá vöggunni tjl grafarinnar t—