Verði ljós - 01.08.1896, Qupperneq 2

!
Spurningin mikla.
Smápistlar frá gömlum presti.
Útgofnir af ejera Jóni IJelgasyni. þ
(Niðurlag).
tí. Pistill.
Það er hvorttveggja, Bergþór minn' góður, að málefnið er
mikilsvarðandi og málið orðið býsna langfc uin þetta efni, enda
verður þetta síðasti pistill minn um spurninguna miklu. Eiginlega
hefði jeg getað látið mjer nægja nokkur niðurlagsorð um hið per-
sónulega skilyrði mannsins fyrir tileinkun trúarinnar á guðdómleik
Jesú Krists, en áður eu jcg sný rnjer að þessu niðurlagsatriði vildi
jcg þó mega fara nokkrum orðum um bugmyndina „guðssonur“
eða hvaða hugsun Jesús leggur í þetta orð, er hann viðhefur það
um sjálfan sig.
Því or nefnilega ekki sjaldan fleygt fram af andmælendum
kristindómsins, að lærdómurinn um guðdóm frelsarans sje aðeins
bláber tilbúningur kirkjunnar, Jesú sjálfum hafl aldrei komið slíkt .
til hugar, enda þótt hann í óeiginlegri merkingu hafi kallað sig
guðsson og hans frábæra líferni til orða og verka verðskuldi slík-
an hefðartitil; jafnvel postulakirkjan liafi ekki þekt þennan lærdóm
um guðdóm Krists, heldur haíi kirkjuþingið í Nícoa (325 e. Kr.) heið-
urinn af að háfa „gjört Jesúm að guði“.
En sjerhver, sem les heilaga ritningu með opnum augum, hlýt-
ur brátt að sannfærast um það, að þessar staðhæfingar ná als
engri átt. Ekkert getur legið fjær Jesú en það, að brúka einkunn-
ina „guðssonur“ um sjálfan sig í aðeins óeiginlcgri merkingu.
Þvcrt á móti ber alt vott um, að hann viðhefur þessa einkunn í
alveg sjerstakri merkingu um sig. Þetta sjest meðal ann-
ars á því, að hann ekki aðeins kallar sig „guðsson“, heldur
einnig „sonmw“ eingöngu, cn með því gefur hann það til kynna,
að ekki sje til neina einn einasti, er i fuilri merkingu geti guðs
sonur kallazt, og þessi eini það sje hann sjálfur, eða að engum
bcri þessi einkunn nema honum einum. Og það er engan veginn Jóhann- ,
esar guðspjallið eitt, sem þekkir Jesúm sem „cingetna soninn, sem er
í skauti föðursins“, heldur finnum vjer sömu hugsunina alt eins á-
þreifanlega framsetfca i hinum guðspjöllunum, t. a. m. þar sem Jesús
í Matt. guðspj. kemst svo að orði: „Alt er mjcr af mínum föður
í vald gcfið og enginn þokkir soninn nema faðirinn og enginn
þekkir föðurinn nema sonurinn og sá, sem sonurinn vill það aug-