Verði ljós - 01.12.1896, Síða 10

186
Hann koniur í skammdeginu, þcgar nóttin virðist hafa unnið
sigur j'fir deginum, þcgar myrkrið virðist voldugra en Ijósið, þogar
sóiin verður að hýrast bak við fjöllin háu, án þoss að þora að
gægjast upp yíir þau, nema örskamma stund úr degi, rjett til þess
að minna mennina á, að hnn sje þó enn við líði, — þá kemur
hann, cngill jólanna líðandi yfir landið, ogprjedikarljósið, hið eilífaljós,
sem okkert fær hulið, hið almáttuga ljósið, sem hrýst í gegnum
hina dimmustu nótt og slítur myrkranna hlekki sem hrunninn þráð.
Sjá, engill jólanna er ljósboði.
„Lítið upp, þjer jarðarinnar börn! lítið upp og sjáið! Ljósið
hofir unnið sigur yfir myrkrinu. í austri skín hin skæra stjarna,
fæðingarstjarna Ijóssins, Betlehemsstjarnan, og sjá, geislar hcnnar
breiðast yflr jörðina, lýsandi og vermandi. Sól sólnanna er
upprunnin og skín jafnt á hallir konunganna og hroysi kotunganna.
Fagnið og vcrið glaðir, konungur ljóssins er í lieiminn borinn!“ —
Petta er prjcdikun jólaengilsins.
Hann kcmur þegar vetrarstormarnir æða yfir landið svo hý-
býli mannanna titra sem strá í vindi, þogar hriktir í ásum fjall-
anna og hnúkarnir taka að bifast og skriðurnar steypast niður á
sljettlondið, hlífandi engu scm fyrir verður, þegar sjórinn er allur
í uppnámi og sendir hverja holskefluna á eptir annari frá sjer upp
á landið og lætur þær skella með hávaðagjallauda á strönd, sog-
andi til sín alt, sem fyrir vcrður og færzt, getur úr stað, lifandi
cða dautt, þegar höfuðskepnurnar hamast og æða sem mest, — þá
kemur hann, engill jólanna líðandi yfir landið, og prjedikar frið,
frið á jörðu, frið í kirkju, frið á heimilum, frið í hjörtum.
Sjá engill jólanna er friðarboði!
„Líttu upp, þú stríðandi kynslóð, sem alla þína æfidaga átt i
striði og baráttu við fjendur, sem þjor er uin mogn að vinna bug
á. Lítið upp, j)jer sem berjist við eymd og fátækt, við andstreymi
og sorg, við synd og dauða. Stríðið cr á enda, dagur friðarins cr
upprunnin yfir lönd og lýð. Komið, komið, konungur friðarins er
fæddur á jörðu!“ — Þetta cr prjedikun jólaengilsins.
Hann keinur þegar harka vetrarkuldanna hefir lagt jörðina í
dróma, þegar ekkert af því, sem falið liggur i foldarskauti, fær að
gægjast frain undan jarðarskorpunni, þegar öll náttúran, allur henn-
ar blómi, alt hennar yndi, alt hennar líf liggur í fjötrum, ánauðar-
fjötrum ísa og frosta, — þá kemur hann til vor, engill jólanna
liðandi yfir landið, og boðar frelsi, frelsi frjálsbornum, frelsi þræl-
bornum, frelsi öllum, sem frelsi þrá.