Verði ljós - 01.04.1900, Blaðsíða 15

63
lieíði ég þó lielzt kosið, að yfirskriftunum yrði alveg slept úr textauum
(en efnisgreiningin gefin til kynna með stærra bili milli línanua) og
settar fyrir ofau textaun, eins og Tischendorf gerir í útleggingu sinni
af „Sjötiu-manna-þýðingunni“ (Septuaginta); reyndist rúmið oíiítið, mætti
flytja það, sem nú stendur fyrir ofan textann, niður undir neðamnáls-
athugasemdirnar11. —
:grd útlöndum.
Allijóðn (itúdcntafanður.
Feiknarmikill alþjóöa stúdontafundur með kristilegu vorkefui var haldinu
í Lundúnum dagana 2.—G. janúar í vetur. Voru þar samankomnir alls 1700
stúdentar frá 200 háskólum viðsvegar urn heiminn, ekki að eins úr Norður-
álfunni, holdur oinnig frá Ameriku, Afriku, Indlandi, .lajian o. s. frv. Islend-
ingur var [>ar viðstaddur að eins oinn, sem sé Haraldur Nielsson cand.
tliool., samútgofandi þessa hlaðs, sem dvalið lieíir á Englandi síðan i nóvember
snemma, longst af i Cambridgo.
Fundur þessi var lialdinn i Exeter Hall, höfuðstöð kristilegs fólags ungra
manna i Lundúnum, i sama stóra salnum, þar som Wilberforce hélt fyrrum
hinar miklu þrumuræður sinar gegn þrælavor/.lunni, og þar sem David Living-
stone seinna hélt liina frægu varnarræðu sina fyrir kristniboðinu gegn árásum
þeim, er það liafði orðið fyrir af hálfu blaðamanna á l>eim timum. Naumast
hofir Livingstone, hinn mikla vegruðningamann kristniboðsins, grunað þá, að
á þessum sama stað mundu saman koma hátt á annað þúsund manna af hin-
urn háskólamontaða æskulýð, og meðal þoirra floiri liundruð, er hofðu áformað
að holga lif sitt sama liáleita málofninu, sem hann sjálfur helgaði lif sitt og
krafta. — Er þotta hinn annar alþjóða stúdentafundur, sem haldinn liolir vorið.
Hinn fyrri var lialdinn i Liverpool 1896. Prir af biskupum ensku kirkjunnar
tóku þátt í fundinum. Fundarstjóri á fundi þessum var ungur maður (23 ára),
Mr. Duncan, og dáðust allir að því, hversu vel honum fór það úr liendi. —
Sjálfa fundarsetningarræðuna flutti lorð-biskupinn i Lundúnum, dr. theol.
Creighton. Fundarliöldin stóðu i fimm daga samfleytt, og voru þar fluttar
ræður og fyrirlestrar svo tugum skifti, og var það alt livað öðru ágætara.
t Pctcr Wiiagc, háskölnkennjiri.
Norðmenn hafa í vetur mist oinn af sínum mestu ágætismönnum, liá-
skólakonnara i efnafræði, P o t o r W a a g o. Pað, som gert liofir þann mann
frægastan á Norðurlöndum er ekki svo mjög starf lians sem visindamanns,
onda þótt hann með vísindalogum uppgötvunum sinum hafi ritað nafn sitt
með óafmáanlogu letri i annála ofnafræðinnar, — noi, það, sem liann or orðinn
frægastur fyrir, eru afskifti hans af unglingafélags-starfseminni á Norðurlönd-
UIn- Moð þvi liefir liann unnið landi sinu og þjóð enn þá meira gagn en moð
hinum efnafræðilogu rannsóknum sinum. Með áliuga, som virtist óbifanlogur,
hofir hann starfað fyrir J>etta lieilaga málefni i rúm 20 ár, að safna æsku-
lýðnum saman undir merki Jesú Krists. Hann liafði kyntst unglingastarfsem-
inni á námsárum sinum i Paris og Berlin og eftir lioimkomu sina fengið vin