Sjómannadagsblaðið

Árgangur

Sjómannadagsblaðið - 08.06.1941, Blaðsíða 58

Sjómannadagsblaðið - 08.06.1941, Blaðsíða 58
i4 H.)6M A N N A í) A G S lí L A » 1 í) í flestum eyjunum í kring væri refarækt, og væri bannað að fara þar um. Refaræktin þarna er með mjög frumlegum hætti. Maður helgaði sér eyju, helzt sem stærsta, flutti þangað refi, sem sleppt var lausum. Síðan var gætt að því, að þeir yrðu ekki fyrir styggð, og fóður fiutt til þeirra á einn ákveðinn stað. Síðan voru ref- irnir drepnir, þegar þeir þóttu orðnir nóg-u marg- ir og tími var tilkominn. Á meginlandinu, skammt þaðan sem við lág- um, var mikil koparnáma og þorp í sambandi við hana, sem heitir La Touche. Við sáum hvergi meiri síld vaða en meðan við dvöldum á þessum slóðum, en veiddum hvergi minna. Nótin hjá »Sunset« festist í botni í fyrsta skipti, sem henni var kastað, svo aðhún stóreyði- lagðist. Þarna dvöldum við í þrjár vikur, en fluttum síðan alla útgerðina til Kodiak og settumst þar að í firði einum miklum, sem kallaður er »Djöf- ulsfjörður« (Devils Bay). Ekki get ég hugsað mér neitt nafn jafn óviðeigandi, en brezkir ferðalangar hafa oft verið gjarnir á að ausa ónefnum yfir staoi, sem þeir hafa nefnt. Að því eru þeir ólíkir íslenzku landkönnuðunum miklu, sem kepptust um að velja löndum og stöðum hin fegurstu nöfn, eins og Grænland og Vínland hið gcða bera vott um. Réttmætara hefði verið að kalla þenna fjörð Paradísarfjörð. Þeir Jón Ölafsson og félagar hans komu til þessa fjarðar og skírðu hann óðara upp, og köll- uðu hann Króksf jörð. Þeir lýstu honum þannig: »Gengum við inn með firði, þar er grösugt milli skógar og sjávar og landið hið frjósamasta og fegursta að sjá. Er það hið björgulegasta land, er við höfum enn séð í landi hér. Hinu megin fjarðarins og inn með honum var lítill skógur að sjá, en allt grösugt, fjöllin há og grasi þakin. Fjörðurinn er tiltakanlega vikóttur cg krók- óttur«. Við þessa lýsingu hefi ég litlu. að bæta, nema við mér blasti allt í sínu fegursta sum- arskrúði. Við settumst að í fagurri vík norðan til í firðinum, þar sem Jón ölafsson kallaði hinu megin. Víða hafði skógurinn vikið fyrir grös- ugum engjum, og á mörgum stöðum voru stór og fögur rjóður í skóginum, þar sem mittis- hátt grasið bylgjaði í iithafi hinna fegurstu rósa, sem á fslandi vaxa ekki nema í gróður- húsum. Ef ég hefði mátt gefa þessu landi nafn, myndi ég ekkert hafa kallað það annað en Blóm- land hið fagra. Allsstaðar var fullt af berjum. Mest bar á tveimur tegundum, stórum, rauðum, keilumynd- uðum berjum, sem á bragðið líktust jarðarberj- um, en voru þrisvar sifinum stærri. Minnir mig að þau hafi verið kölluð Cranberry. Hitt voru bláber, samskonar og vaxa hér heima. En blá- berjalyngið, sem hér varla reisir höfuð frá jörðu, myndaði þarna heila runna, sem náðu manni í öxl, en stærðin á berjunum og bragðið var hið sama. Á hverri tjörn og hverri móðu synti mik- ið af allskonar öndum. I víkinnj, þar sem við lágum, var eitt hús og bjó þar Rússi með tveimur börnum sínum um fermingu, kona hans var látin. Húsdýr hafði hann engin nema einn hund, enda alls staðar næg villibráð til að skjóta sér til matar. Rússi þessi var listasmiður, og hafði hann þarna 30 tonna bát í smíðum, sem hann var langt koon- ijnn með. Efnið sótti hann í skóginn þarna rétt hjá sér, og naut ekki aðstoðar annara en barn- anna. Skógurinn þarna var aðallega skrúðfura, pílviður og baðmur. Meðalþykkt trjástofna var um tvö fet. Skammt frá Víkinni bjó sérvitringur nokkur, einsamall og konulaus. Mér fannst hann minna mig ákaflega mikið á Sólon gamla í Slunkaríki. Hann hafði það að markmiði að koma sér upp nautgripastofni. Þegar hér var koimið sögu, átti hann tólf nautgripi, þar á meðal fjórar mjólk- andi kýr og gengu, kálfarnir undir þeim. Ekki fékk karlinn að njóta mjólkurinnar, því þegar hann nálgaðist beljurnar, hi’inguðii þær upp haiann og sýndu honum í rassinn á sér. Aldrei voru, þessar skepnur teknar í hús, en á vetrum sagðist hann gefa þeim baunir og rúg á klakann. Þrjá stórgripi höfðu bjarndýr drepið fyrir hanum. Höfou kýrnar eitthvað verið að hnus- ast í afkvæmi birnu einnar, en hún rétti þeim hramminn með þeim krafti, að ekki þurfti um að binda. Kodiakbjörninn er svartur að lit með langan haus og hæruskotið andlift, er hann tal- inn stærsti landbjörn í heimi. Hann rseðst ekki
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128

x

Sjómannadagsblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sjómannadagsblaðið
https://timarit.is/publication/557

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.