Sjómannadagsblaðið - 08.06.1941, Blaðsíða 59

SJóMANNÁÖAGSliLÁÐÍS
15
á aðra að fyrra bragði. Bezta tækifæri til að
sjá björninn er klukkan 4—5 á morgnana, þeg-
ar ihann kemur niður að árósunum til að motta
sig á laxi. Sauofénað urðum við hvergi varir
við á Kodiak, hann myndi j>ó ekki þurfa þar
neinnar umönnunar við.
Sunnan við Króksfjörð er eini kaupstaðurinn
á Kodiak, h' itir' hann St. Paul, meó1 um G00
íbúum, næst af ..o...en um Rússa og A eut. n-rnaí-
ána. Þar eru nokkrir Norðmenn, sem stunda
sprckuveijar. Ishús er þar í þorpinu og rússnesk
kirkja. Strandferðaskip koma þarna á hálfs,-
mánaðarfresti á sumrin. Þau lögðust einnig upp
að síöunni á »Ester« txl að taka síltina, þegar vio
höfðum eitthvað til.
I öllum Króksfirði urðum við ekki varir viö
annað fólk en smiðinn og einyrkjann, og helti-
ur ekki í öðrum fjörðum eða dölum, sem vió
heimsóttum á Kodiak. Blæddi okkur að sjá hið
blómlega land svona ónumið.
Bæði á Afognak og Kocliak eru ár o., vötn
full af f ski. Við hefðum uagle^a geiaó i>llt þil-
farið af þoirski, þar sem vio iágum. tg sakaoi
og þurrkaði að gamni mínu um tvö SKiiipuna
af cirifhvitum lx>rsKÍ. Imynua eg mer, aa þao
muni hafa verið fyrsti saltíisKunnn, sem verit-
aður hefir verið í Alaska. Hafði ég ætlaö aó
selja ,hann til prufu niður í Bandaríkjunum, en
það endaði með því, að hann var allur étinn
út úr höndunum á mér.
Þegar ég hefi s.agt, frá laxamergð nni i Alaska,
hef ég oft verið rengdur. Laxinn fjaraði víða
uppi á útfallinu, og þegar leið á sumarió, lágu
hrannif af rotnandi laxi hingað cg þangað i
fjörunni. Það var oft erfiðleikum bundið að
lenda í árcsum fyrir laxaþvögunni, sem kvikuðu
ekki undan, þótt lamið væri í þá með árablöð-
unum.
I Alaska eru að minnsta kosti fimm ólíkar
tegundir af iaxi, heita þær á ens'tu: Dog Salmon,
Humback Salmon, Red Salmon, Silver Salmon
og King Salmon, eða á íslenzku; hundlax,
kryppulax, rauðlax, silfurlax og konungslax.
Silfurlaxinn líkist mest íslenzka laxinum.
Konungslaxinn er stærstur allra, og getur oróið
allt að 100 pund á þyngd, en meðalstærð er um
50 til 60 pund. Stundum beittum við konungs-
laxi fyrir léttbátinn hjá okkur, þótt hann færi
ekki í þá átt, sem við óskuðum.
Við höfðum al’taf lax á borði framleiddan á
hinn ljúffengasta hátt, en hann var orðinn okk-
ur svo hvimleiður, að okkur flökraði við hon-
um. Þá var þurrfiskurinn mörgum sinnum betri.
Það, sem við þráðum mest, var að fá ýsu, en
þótt þarna virð st óþrjótandi figkur af alls
konar tegundum, þá urðum við aldrei varir við
ýsu, hvað mikíð sem við leituðum. Þetta virtist
mér vera eini gallinn á Alaska.
Þessi frásögn um landgæði'Alas a . u. ao
nægja að sinni. Um síldveiðarnar iic.fi ég x.n s-
að mér að skrifa sérstaka grein. A Kcrl;ak ,or
um við um sex vikna t ma, o. . . s óan til
Afognak og vorum þar álíka lengi. Um haust-
ið fórum við upp í Cooks Inlet. Þar lagu kolin
sumstaðar eins og grjót í fjörunni.
AUs urðum við varir við fjögur Silciveiðimóð-
urskip um sumarið, eitt var mii.ill fjórmastr-
aður barkur, hann fórst á heimleió um liaustiö.
Við héldum áfrarn aó veiða síld td jóla, en veiði-
aðferðin tók ýmsum breytingum. Að lokum var
»Ester« gömlu lagt þarna í vetrarl „gi undir
gæzlu annars stýrimanns. Eigandinn og margir
aðr.r höfðu farið meó síðustu gufuskipsferðinni
í nóvember. Kristján Helgason varð þarna eftdr
til að stunda dýraveiðar. En við vorum sex, sem
tókum þann kost að hætta á að komast niður til
Bandaríkjanna á mótorbátnum »Sunset«. Var
það hið mesta glæfraferðalag í skammdeginu á
vitalausri og illa kortlagðri strönd. Vegalengd-
in er svipuð og frá Islandi til New Foundlands.
Við lögðum af stað þriðja jóladag og fengum
langa útivist og harða. Þá komst ég að raun um
það, að vetrarveðrin í Alaskaflóanum gefa ís-
lenzku byljunum lítið eftir.
Mér varð tkki afturkvæmt til Alaska, en aldrei
get ég gleyrnt hinum miklu landkostum þar.
Sérstaklega á Kodiak — Blómlandi hinu fagra.