Barnabók Unga Íslands - 01.01.1910, Síða 14

14
Bifð af vængja blaki
Báran vaknar köld.
Man eg morgunsunna
mærust þegar hló,
Lönd og leiðir unna
Logageislum sló;
Gylti hnúkinn háa,
Huldu dimman sal,
Heiðabeltið l)láa
Breiðan kringum dal.
Fuglar foldu ofar
Fagna’ í himinrann,
Guðs þá gæslcu lofar
Gjörvöll náttúran,
Grænan mjúkur minnist
Morgunblær við lauk,
Sólvermd þoka þynnist
Þykk, sem áður rauk.
Fram með fjarðar-síðum
Firðar róa’ á mið,
Fjármenn hóa’ í hlíðum,
Hljómar bergmál við.
Út um dal með degi
Dratta kýr á beit,
Hnarreist hross á leigi
Halda leika’ um sveit.