Barnabók Unga Íslands - 01.01.1910, Síða 19

19
Þar leikur hvíta hjarðfjeð kátt
Við hagans gróðursældir,
Og breiðir lækir bruna dátt
Um blómgrund, klappir, dældir,
Og mörg ein birkihríslan há
Á hraunborg þaktri mosa,
Og grænna bakka gullblóm smá,
í gljástraum spegluð hrosa.
Uns straumur hrynur stríðum nið
Af stall með fossfalls hviðu,
Þar bjarktrje standa á hvora hlið
Og hallast fram á iðu;
Hvort öðru mót þar yfir llaum
Með örmum seilist þöndum,
Sem þau, er yfir örlögstraum
í elsku takast höndum.
Þei, þei! jeg heyri harðan gný,
Sem hrynji skriða’ um grundir;
Að hraunsnös ystu hratt jeg sný,
Þar hyldjúps flug er undir.
Sjá, Hvitá fram í fossi hrýst
Úr fjalíagljúfrum þröngum
Og blágræn, hvítfreydd hart fram knýst
í heljarkletla göngum.
Og stríðan svo i stokki fram
Hún strauminn lætur sjóða,
Uns neðra þjett við hlíð og hvamm