Sjómannadagsblaðið - 04.06.1972, Síða 20

VIÐFORULL
SJOFARANÐI
Sigurður Þorsfeinsson, skipsfjóri, segir frá.
Sigurðnr
í brúnni
á Hafeminum.
Það er varla ofmælt að flestir íslenzkir
sjómenn kannist við Sigurð Þorsteinsson
skipstjóra. Oll síldarárin miklu var hann
jafnan í sviðsljósinu, sem skipstjóri fyrst
á Dagstjömunni frá Bolungarvík, en þar
var sem kunnugt er unnið mikið þjóð-
nytja- og brautryðjandastarf f að flytja
síld af miðunum og notuð til þess að ný
tækni. Sigurður tók svo Haföminn, þegar
hann var keyptur til landsins og var með
hann allt til loka sfldartimabilsins. Þessi
staða Sigurðar, á skipi sem stöðugt var
í fréttum fjölmiðlanna um fleiri ára bil,
leiddi að sjálfsögðu til þess að hann varð
landskunnur og einnig til þess að hann
hafði miikið saman að sælda við alla síld-
arskipstjóra og skipshafnir þeirra og út-
gerðanmenn. Erindin vom mörg fyrir flot-
ann fjarri heimahöfnum og það mæddi
mikið á starfinu. Það er óhætt að fullyrða
að Sigurður og rnenn hans unnu sér al-
mennt vinsældir í starfinu og það var
mjög áfallalaust. Óneitanlega þurfti bæði
lag og útsjónarsemi til að dæla úr bát-
um úti á rúmsjó oft í misjöfnum veðrum.
Síldarflutningarnir af miðunum er merk-
ur þáttur í atvinnusögu landsmanna,
þáttur sem ekki fellur í gleymsku og þá
fekki heldur skipstjórinn. En Sigurður Þor-
steinlsson er einnig frægur af öðm, hann er
nefnilega einhver mesti ævintýramaður
í íslenzkri skipstjórastétt sem uppi hef-
ur verið. Hann hefur alltaf verið að rata
í einhver ævintýri og sjómannsferill hans
er orðinn æði litrikur.
Stundum hefur Sigurður sjálfur stofn-
að til ævintýranna, því að honum er það
í iblóð borið að sigla djarft, en stundum
'hafa ævintýrin borið honum að höndum
án hans tilverknaðar, sennilega af því að
hann er fæddur undir ævintýrastjörnunni.
Við erum nefnilega öll fædd undir einni
eða annarri stjömu. Sú aiþýðutrú er ekki
eins mikil hégilja og vísindamenn héldu
um tíma.
Sigurður er Vestfirðingur í báðar ættir,
móðir hans ættuð af Hornströndum en
faðir hans úr Djúpinu. Hann fluttist 3ja
ára gamall til Reykjavíkur og ólst þar
upp. Til sjós fór hann 13 ára gamall, sem
hjálparkokkur á togara og sjómennska
hefur síðan alfarið þar til nú, verið
hans starf. Hann var fyrst á togurum,
en síðan 1948 hefur hann verið á flutninga-
skipum.
Ævintýrin létu ekkert á sér standa.
Átj'án ára gamall réðist hann til þeirrar
sögufrægu farar að sækja Hæring, síld-
arverksmiðjuskipið, sem keypt var á aust-
urströnd Bandaríkjanna og var fyrsta ís-
lenzka skipið sem sigldi undir íslenzku
flaggi um Panamaskurð og í þeirri sömu
ferð flaug íslenzk flugvél í fyrsta sinn með
hóp manna til Bandaríkjanna. Þeir fóru
alla leið til Portland í Oregonfylki og
dvöldust þar í tvo mánuði. Ferðin upp
gekk ágætlega, Ingvar Einarsson var skip-
stjóri og skipstjórnarmennirnir voru all-
ir þaulvanir menn.
1952 útskrifaðist Sigurður úr Stýri-
mannaskólanum með farmannaprófi, og
var þé eitt sumar stýrimaður á hvalbáti
en réðist því næst til Ríkisskip og þar var
hann lengst af með Ásgeiri Sigurðssyni
stýrimaður eða í um 5 ár og hlaut þar
sína skólun og hana ekki af verra tag-
inu, að hann telur. 1962 fór Sigurður fvá
Ríkisskip til að taka við skipstjórn á
Hjvítanesinu, flutningaskipi, sem þá var
keypt til landsins. Það rúma ár sem
Hvítanesið var í eigu þeirra sem keyptu
það til landsins, var það lengst af í
flutningum utan lands, því að það var leigt
frönsku skipafélagi. Meðan skipið var i
þjónustu Frakkanna, sigldi Sigurður bví
upp Amazonfljótið í Suður-Ameríku og
lestaði þar farm að segja má inn í sjálf-
um frumskóginum á slóðum, sem ekkert
stórskip hafði áður komið á og lænan,
sem M útúr aðalfljótinu og Sigurður varð
að þræða eftir var loks orðin svo þröng
að þegar hann var að reyna að snúa skip-
inu til brottfarar aftur, varð hann að
keyra inní skóginn, sem óx út í rennuna.
Frá þessari ferð hefur verið sagt í blöð-
um. Einnig hefur litillega verið sagt frá
annarri ferð Sigurðar og þá til Ceylon,
en þá lenti hann í ýmsum ævintýrum. Það
hafði verið venja meðan Bretar og Frakk-
ar ráku Suezskurðinn, að skip mætlu
skjóta sér inni löðina, á eigin ábyrgð, ef
þau gætu það. Sigurður hafði orðið að
bíða í þrjá daga á leið sinni eftir að fá
leyfi til siglingar um skurðinn á leið
sinni austur, það er ekki hægt að mæta.st
í skurðinum nema á einum stað og skip-
6 SJOMANNADAGSBLAÐIÐ