Ægir - 01.01.1909, Qupperneq 5

ÆGIR.
57
En þegar í lok Ágústs kom mjög mikið af
fiski til Bordeaux og verðið fyrir Labra-
dorfisk fjell af þeirri ástæðu. Ennfremur
fréttist jafnframt, að fiskiveiðin við New-
foundland liefði verið betri en mörg ár
áður, ennfremur að eldri byrgðir af fiski
þar á eyjunum væru sem næst búnar, sem
ekki var vanalegt um það leyti árs. Það
hafði ekki góð áhrif á markaðinn þegar
Frakkar slrax í sept. byrjuðu að senda
umboðsmenn upp í landið, til þess að
heimsækja kaupmenn, og bjóða þeim fisk
með niðursettu verði, og varð það til þess,
að samningar voru gjörðir, og leiddi af
þessu verðlækkun á útlendum fiski. t*ar
við bættist og, að frá New-Foundlandi
kom sú fregn, að fiskur þaðan yrði seldur
með lægra verði, af því aflinn liafði verið
þar meiri en áður, og menn höfðu vonast
eftir. Jafnframt fréttist að 2 stór gufuskip
væru lilaðin með fiski, sem ætti að íara til
Miðjarðarbafsins, og litlu seinna var farið
að selja af þessum förmum fyrir lægra
verð en árið áður.
Strax við byrjun kaupstefnunnar varð
það ljóst, að innflutt ísa frá íslandi var
talsvert minni en árið áður, og var eftir-
spurnin eftir þessari fisktegund meiri, og
alt, sem kom, seldist strax. Einkum var
eftirspurnin frá Suður-Ítalíu góð alt haustið,
sem einkum stafaði frá liinu háa verði á
norskum fiski, jafnframt var líka fundinn
annar markaður fyrir ísu og það var Suður-
Spánn, og höfðu nokkur gufuskip losað
þar þyrskling og 5'su, ennfremur í Lissabon,
ogþað fór jafnvel orð af, að íslenskurþyrksl.
hefði verið sendur til Grikklands, en þar
selst þó ekki nema sérstaklega vönduð vara.
Síðustu dagana í Sept. komu hinir
tveir fyrstu gufuskipsfarmar beina leið
frá Labrador, og losuðu hér mjög mikið
af nj'jum fiski. Farmur þessi seldist bæði
fljótt og vel, og var það til óhags fyrir
íslenska fiskinn, sem varð útilokaður af
stóru svæði, sem hann eingöngu hafði verið
keyptur á áður, af þeim sökum að Labra-
dor fiskur var ekki til. Alt haustið og
fram eftir vetrinum kom meira og meira
af íslenskum fiski, (þyrskling) sem var
eins verkaður og Labrador fiskur, það er
að segja, hann var mjög mikið saltaður
en lítið eitt steyktur og með svart skinnið
á innri hliðinni á fiskinum, en þessi fiskur
er og verður altaf mikið verri en hinn
rétti Lahradorfiskur, og verður þvi að eins
seldur, að hinn sé ekki fyrir á markaðin-
um. Sá fiskur, sem kom fyrst hafði þar
að auki skemst í meðferðinni, af því að
hitinn var svo mikill. í köldu loftslagi
þolir hann þar á móti — eins og Labra-
dor fiskur — betur en islenskur fiskur,
að líkindum af því hann er svo mikið
saltaður. Mest alt af þessum fiski kom
hingað frá Leith.
Ávinning liafa kaupendurnir ekki haft,
sem nokkru nemur, því að tiltölu fengu
þeir ekki hærra verð i útsölu en áður
hafði verið reiknað sem gangverð á ýsu.
Hvort hér geti verið um framtíðarkaupskap
að ræða á þessari fisktegund, getur
maður vart búist við, að minsta kosti ekki
fyr en menn á íslandi taka þá stefnu að
nota Codix-salt í fiskinn, sem eingöngu
er notað á Labrador-ströndinni, og þá
fyrst getur maður vænst að fá vöru, sem
líkist eins og hægt er Labrador fiski. —
Menn kvarta yfir, að fiskurinn léttist til
muna, og jafnvel yfir 8%- Skipin frá
Labrador ábyrgjast rýrnun farmsins. Dóm-
stólarnir hafa þó álitið l°/o eðlilega rýrnun
á ferðinni, og það ber ekki ósjaldan við,
að farmar frá Labrador hafa talsverða
yfirvigt þegar þeir koma. —
Menn verða að viðurkenna það, að ís-
lendingar hafa gjört það sem þeir hafa
getað til þess að vanda þenna fisk vel, og
þeir ættu líka að sjá sér liag í að halda
áfram með það að verka þennan fisk, og