Ægir - 01.01.1909, Síða 11
Æ GIR.
63
árið um kring, en eins og nú er ástatt,
er ýmislegt þvi lil fyrirstöðu að sjó-
maðuriun geti það, t. d. að skipin fást
eig'i vátrygð að vetrinum til fyr en í
febrúar eða marz, en það ætti öllum að
vera augljóst að á meðan sjómennirnir
gela ekki sundað atvinnu sína um nokk-
urn hluta ársins, þá geti þeir naumast
orðið efnalega sjálfstæðir menn.
Þegar ég í vetur keypti breyfivélarbát
þann, er llest blöðin hafa getið um og
Hrólfur nefnist, vakti það fyrir mér að
reyna að gera tilraun í þá átt að bafa
skipið þannig úr garði gjört, að útgerðin
37rði kostnaðarlítil, en að skipið eígi að
síður væri þó svo örugt að gjörlegt væri
balda því úti alt árið um kring, skal ég
nú skýra frá því bvernig ég befir bugsað
mér að haga veiðunum eftir árstíðum.
Seinni hluta vetrar og að vorinu fram
undir Jónsmessu befi ég bugsað mér að
beppilegast mundi vera, að bafa aðal-
bækistöð sína við Yestmanneyjar, bæði
vegna þess, að þar er venjulega mikill
fiskur um þetta leyti og einnig vegna þess,
að leiðin til Reykjavikur frá þeim stöð-
um fyrir sunnan land, sem fiskurinn er
helzt á um vetrarvertiðina, er svo löng, að
það er alt of mikil tímatöf að fara þangað,
enda stórkostlegur skaði, ef mikið er um
tiskinn.
Ég álít því heppilegast að leggja
fiskinn á land í Vestmanneyjum annað-
hvort til verkunar, ellegar ef mögulegt
væri, og það væri miklu æskilegra, að
sclja hann blautan, eins og hann kemur
úr sjónum. Þá þyrfti sjómaðurinn ekki
um annað að bugsa en að ná í sem mest,
og fiskkaupandinn ætti bægra með að sjá
um, að með fiskinn væri farið á þann
hált sem þarf til þess, að hann verði góð
vara, að því ógleymdu, að lifur, hausar
og hryggir eru einnig miklir peningar,
ef rjett er með farið, en mildum hluta af
þeim peningum er nú kastað í sjóinn og
er j)að meira en litið fé, ef reiknað væri
af öllu landinu.
Eftir að kemur fram í júnimánuð
— auðvitað samt eftir ástæðum með afla
o. íl. — hefi ég hugsað mér að hafa
aðalaðsetu í Reykjavík og fiska þá í
Faxaflóa og Breiðafirði, eftir því sem á
stæði, og helzl að selja fiskinn blautan
annaðhvort úr salti eða þá eins og hann
kemur fyrir úr sjónum, eftir því hversu
langan tíma það tekur að ná allanum.
Fyrri hluta júlímánaðar ímynda ég
mér að beppilegast mundi vera að flytja
signorður fyrirland, annaðhvort á Húna-
flóa eða aðra staði, eítir því sem á stendur
með fiskinn, en mér er kunnugt um það,
að oft fiskast vel á Húnafióa um það
leyti árs. Þar nyrðra er ætlun mín að
bægt væri að vera fram í siðari hluta
september eða fyrri hluta oktober, en úr
þvi að líður fram í oktober verður að
líkindum beppilegast að flytja sig til Vest-
fjarða eða Breiðafjarðar, eða þá enn þá
lengra suður, alt eftir þvi sem á stendur
með fiskaflann, því að það er aðalatriðið,
að hafa að setur sitt þar, sem mest fiskast
í það og þaðskiflið, en á Vestfjörðum
fiskast oft ágætlega að haustinu til, eink-
um á suðurfjörðunum, og væri því sjálf-
sagt hyggilegast að bafa bækistöð sina
þar fram eftir haustinu, en færa sig norður
eftir þegar á liði og fiskur væri kominn
i ísafjarðardjúp og finst mér að þá mundi
vera hyggilegast, að hafa aðsetui í Bol-
ungarvík, því að mikill munur er venju-
lega á vegalengdinni þaðan út á flski-
miðin eða innan úr ísafjarðarkaupstað.
Auðvitað er það, að ef til þess kæmi
að liaga fiskveiðunum á þann bátt, er ég
nú hefi nefnt, þá færi hver eftir því, sem
honum ])ætli álitlegast. En aðalatriðið
er það, að geta verið þar sem mestur er
flskurinn og minstur tími fer til ónýtis
frá veiðunum.