Ægir - 01.02.1914, Qupperneq 12

24
ÆGIR
Aldiir Dokkurra íí botnvörpuskipa.
Snorri Sturluson, (Pointer1), 83), bygð-
ur árið 1900 í Hull af Cook Welton &
Gemmel.
Snorri Goði, (Canadian, 129), bygður
1907 í N.-Shields af Smith Dock & Co.
Skallagrimur, (Gloria, 105), b)7gður 1907
í Selby af Cochrane & Son.
Coot, strand., (Coot, 44), bygður 1892
i Glasgow af W. Hamilfon & Co.
Seagull, Rauður, (Seagull, 77), bygður
1900 í Hull af Cook Welton & Gemmel.
Mars (Marz, 77), bygður 1900 i Bever-
ley, finst ekki hver bygði.
Freyr, (Umbria, 55), bygður 1891 i
Glasgow af Mackie & Thomson.
Valur, (Northwold, 40), bygður 1907
i Beverley Cochrane & Cooper.
Jón Forseli, (92), bygður 1907 i Bow-
ling af Scott & Son.
Earl Monmouth, (119), bygður 1906 i
Selby af Cochrane & Son.
(Ofanskráðu til skýringar skal tekið
fiam, að fyrst er núverandi nafn skips-
ins, en milli sviganna fyrv. heili þess og
netto smálesta stærð).
Þau skipin, sem ekki eru talin hjer
eru ný skip; hafa eigi haft annað nafn
en það er þau hafa nú. í enska fiski-
manna almanakinu 1913 er öllum is-
lenskum skipum ldpt burtu og er það i
fyrsta sinn að það er gért. Hjer eru nú
þegar komin svo mörg botnvörpuskip, að
bráðnauðsynlegt er að fá skipin inn á
sldpalistann aftur. Mun verða gjör gang-
skör að þvi og reynt að fá Olsen i Grims-
by, sem er útgefandi Almanaksins til þess
að laga þetta og helst að hafa þar ís-
land sjer, með sín skip.
Æskilegt væri, að útgerðarmenn þeirra
skipa er ekki eru hjer nefnd, vildu senda
»Ægir« byggingarár og hver hafi bygt
og hvar skip þeirra eru bygð, ásamt
netto smálestum. Eins og sjest hjer að
framan, er nafnið Marz skrifað með z,
bendir það til þess að það þýði orustu-
guðinn, en ekki mánuðinn mars, því þá
mundi nafnið vera skrifað March.
Sjómennska á eimskipum.
Mig langar til, herra ritstjóri »Ægis«,
að biðja yður svo vel gera og Ijá eftir-
farandi línum rúm í nefndu blaði j'ðar;
meining mín með þeim er að gefa ung-
um sjómönnum litilfjörlegar leiðbeining-
ar, þó jeg búist við að sumir gefl þeim
lítinn gaum og aðrir ef til vill álita þær
svo mikla fjarstæðu, að þær ekki sjeu
þess verðar, að þær sjeu lesnar.
Eins og yfirskriftin ber með sjer, er
það fyrst um sinn að eins um sjómensku
um borð í eimskipum serp jeg ætla að
tala.
Vanaleg vinna um borð.
Þar sem nú á tímum frelsi ogjöfnuð-
ur er fasfgróið i allar hugsanir, tilfinn-
ingar og framkomu, er nauðsynlegt að
koma þvi inn hjá ungdóminum, sjerstak-
lega hjá unga sjómanninum að jafnframt
þvi, sem það er óaðfinnanlegt, getur það
þó stundum verið lítilsvirðandi og alls
óþolandi fyrir unga stýrimenn og sjer-
staklega fyrir unga skipstjóra, því eins
og frelsi og jöfnuður hefir i nokkrum
greinum útbreiðst nú á seinni tímum, er
það óneitanlega í sjerstökum atriðum
mannfjelags hætta.
Hjer er ekki meining min að rita lær-
dómsrikar greinar um það efni. Hver
og einn verður að skapa sér hugmynd