Ægir - 01.01.1915, Blaðsíða 12

10
ÆGÍ R
Vjelin var sjerstaklega aflmikil og bátur-
inn sjálfur svo ramger, sem frekast má
vera. Hann var eign formannsins,
Magnúsar Þórðarsonar, að mestu leyti.
Mun hann hafa átt 4/s hluta bátsins, en
aðrir V® hlutann með honum. Báturinn
var vátrygður i fjelagi Vestmanneyinga
fyrir 5944 kr., og ábyrgist Samábyrgð
Islands helming vátryggingarupphæðar-
innar.
Við Sljettuklöpp. Slys þetta vildi til
rjett við land. Urð og klettar eru miklir
fram undan ldöppinni, sem er suður af
Kirkjubæ, og lending er þar mjög tor-
veld. Báturinn var á að giska 5 faðma
frá landi, er brotsjórinn skall á hann.
Dýpi þar á staðnum mun vera 15—20
faðmar.
Eins og ofl áður i Veslmanneyjum,
voru margir staddir á landi rjett þar hjá,
sem báturinn fórst. Engin orð fá lýst
tilfinningum þeirra manna, sem verða
að sjá kunningja sina og fjelaga drukkna,
án þess að liltök sjeu lil þess að koma
við nokkurri björgun. Það iolk sem býr
i Vestmanneyjum, er orðið vanl því að
hafa dauðann svo að segja ætíð fyrir
augum. Hann er orðinn æði dýrkeyptur
stórþorskurinn, sem árlega kemur á land
í Eyjunum. Fáar vertiðir hafa verið svo
á enda þar, að ekki hafi einhver »orðið
eftirtc, einhversstaðar langt úti i hafi —
að ekki hafi einhverjum verið búin vot
og köld gröf á þeim stöðvum, sem aðrir
leita á lil bjargar. Hvergi er sjávarútveg-
urinn jafn erfiður og þungur og í Vest-
manneyjum. Engin atvinnugrein hjer á
landi er eins hæltuleg og sjóróðrar úr
Eyjunum. Dauðinn er þar nær en nokk-
ursstaðar annarsstaðar hjer á landi.
En Vestmanneyingar eru ætíð jafn táp-
miklir og ótrauðir, og munu óviða i heim-
inum íinnast betri sjómenn.
A klöppinni við Kirkjubæ stóð margl
fólk og horfði á, aðgjörðalaust með öllu,
en reiðubúið til þess að veita hjálp, ef
þess væri liostur. Allir mennirnir hurfu
i sjónum. —
Skömmu seinna fór annar vjelbátur
þar fram hjá, en þá var »Fram« sokkinn.
Að eins eitt dufl ílaut á öldunum, og
sýndí staðinn, þar sem fimm röskir sjó-
menn höfðu drukknað. (»Moigunbl.«).
Námsskeið.
Frá mörgum af stærri fiskiþorpum
landsins hafa komið fram þær óskir,
að eitthvað væri gjört til þess, að
gefa stjórnendum smærri sldpa og báta
tækifæri til, að fullkomna sig betur í
sinni grein, því eins og allir vita út-
heimtist einhver kunnátta til þess,
að alt geti farið sómasamlega úr hendi.
í þessum tilgangi hefur Fiskifjelag fs-
lands með aðstoð deildanna tekist að
koma á stofn námskeiði eða skóla, sem
haldinn var á ísaflrði. Námskeiðið byrj-
aði 1. október, var sagt upp 14. nóvem-
ber. Þ. e. a. s. hann stóð yfir i rúmar
6 vikur. 20 nemendur sóttu námskeiðið,
og á því var kend mótor-vjelfræði, al-
mennar siglingareglur; einnig voru haldnir
nokkrir læknisfræðislegir fyrirlestrar. —
Þó nú tíminn sje stullur í samanburði
við þann tima, sem aðrir skólar standa
yfir, þá vona jeg samt, að hann hafi
orðið mörgum að góðum notum.
Fiskifjelagsdeildin á ísafirði var búin
að undirbúa þetla námskeið á besla hátl,
og á hún þökk þar fyrir ásamt bæjar-
stjórn ísafjarðar, scm lánaði þinghús
bæjarins ókeypis til kenslu.
Þeir sem aðallega sóttu námskeiðið
voru ísfirðingar sjálfir, er þvi útlit fyrir,
að menn vilji ekki kosta miklu lil sjálfir,
þar sem þeir ekki sækja námskeiðið fyr
en það er komið upp i hendurnar á þeim,
en tæplega verður hægt að halda nám-