Ægir - 01.08.1918, Blaðsíða 6

126
ÆGIR

sé trj'ggt og öllu megi mæta á liafinu
hvenær sem er, og þeirra ferðalag verður
því fremur undir heppni en fjTÍrhyggju
komið.
Ðettur nokkrum hér það í hug, að
menn geti lært almenna sjómannaiðn á
mótorbátum, sé svo, þá er það skökk
skoðun og þó að sumir vilji halda því
fram, þá er það rangt fyrir þvi.
Sökum þess, hve margir byrja sigling-
ar á gufuskipum og halda því áfram,
fara á stýrimannaskóla með þá verklegu
þekkingu, sem þeir þar gálu afiað sér,
þá hafa sum öflug gufuskipafélög álitið
það nauðsynlegt að halda úti æfinga
eða skólaskipum fyrir yfirmannaefni
sín t. d. Hamburg-Amerikufélagið o. fl.,
og eru það seglskip. Sýna þau þannig, að
þau ekki viðurkenna þá verklegu þekk-
ingu, sem menn geta aflað sér á gufu-
skipum, hversu fullkomin sem eru, full-
nægjandi fyrir yfirmenn sína og belur
vil á því atriði höfum við ekki heldur
en framkvæmdastjórn slíkra félaga.
011 skip þurfa viðhald á smáu og
stóru og þeir yfirmenn, sem ekki kunna
að halda öllu ofansjávar við, eru of dýrir
menn, fyrir hverja útgerð sem er.
Almennt stunda menn hér nú orðið
sjó á bátum eða sldpum níeð hreyfivél.
Þegar ekki er verið að veiðum silja
menn að eins i bátnum, enginn lærir
neitt til verka og þetta gengur ár eftir
ár þangað til farið er á skólann og svo
er lekið próf, vollorð til yfirmenusku
afhent ef sjóferðabókin að eins sýnir
hinn lögskipaða siglingatíma, án þess að
nokkuð tillil sé tekið til, hvorl maðurinn
kunni nokkuð til þeirra verka, sem yfir-
manni ber að kunna. — Sýni sjóferða-
bókin t. d. að eins siglingar á mótorbát,
þá veit prófnefndin það vel, hversu vel,
sem eigandi hennar hefir staðið sig við
prófið, að hér er gefið vottorð manni,
sem engan kost hefir átt á, á sjóferðum
sinnm að afla sér þeirrar þekkingar,
sem hverjum yfirmanni er nauðsynleg
og hver útgerðarmaður, sem tekur hann
í sina þjónustu á heimting á. Prófin við
Stýrimannaskólann eru ekki fyrir neina
sérstaka tegund skipa, þau gefa rétt lil
ailra siglinga, sé öðrum kröfum fullnægt,
og meðal þeirra er tiltekinn mánaða-
fjöldi í siglingum, en á hverskonar fleytu
það hefir verið, þarf ekki og eflaust má
ekki skifla sér af.
Að 6 mánaða sigling sé nægileg til
þess að nemandi fái aðgang að skólan-
um, nær engri átt, þegar eins stendur á
og hér og hver skólasljórn verður að
fylgjast með ástandinu og veita því eftir-
tekt hvað framtiðin heimtar. Yið lifum
nú á alt öðrum tímum en þegar Markús
heitinn var skólastjóri og hvöss mundu
hans augu verða nú, gæti hann litið upp
úr gröf sinni og sæi áslandið eins og
það er. Meiningin getur eigi verið sú, að
Sfýrimannaskólinn sé gagnfræðaskóli, þar
sem hver og einn getur fengið aðgang,
sem fær löngun til náms, því gæta verða
menn þess, að stýrimannafræðin út aí
fyrir sig gefur sáralitla mentun og gleym-
ist fljótt sé henni ekki haldið við, en hún
er lífsskilyrði fyrir þann, sem lærir hana
með þeim ásetningi að komast áleiðis í
lífinu sem sjómaður og verða þau fræði
sjaldan öðrum að notum. Hið annað,
sem á skólanum er kent svo sem ís-
lenzka, danska og enska eru námsgreinir
sem læra má annarsstaðar. Sá sem inn-
löku fær á skólann, eftir að eins að hafa
siglt i 6 mánuði, hann hefir auk annars
litla hugmynd um, hvort sjómannalífið
sé þess vert, að gera það að lífsstarfi og
uppgötvar ef til vill á næstu mánuðum,
eftir að hann hefir verið á skólanum
einn vetur og eytt þar tíma og pening-
um, að hann hefir byrjar á starfi, sem