Ægir - 01.10.1918, Blaðsíða 15

ÆGIR
159
jafnt peningaframlaginu, nema öðrvisi
sé ákveðið í samningum; séu peninga-
framlög eigi jafn há, skal meta vinnuna
jafna lægsta framlaginu.
Öll skuldabréf hvort sem eru trygð
með veði eða eigi ef þau eru þinglesin,
svo og kyrsetningar og aðfarargerðir. svo
framarlega sem fasteign hefir verið lögð
út til eignar. Framsal á skjölum þeim
sem nú voru nefnd, ef framsalið er þing-
lesið, hvort sem það er ritað á sjálft
skjalið eða sérstakt skjal. Stimpilgjaldið
skal þá reikna eftir þeirri skuldarupp-
hæð, sem framseld er, eða veðrétti þeim,
sem framseldur er. Yfirfærsla á skyldum
skuldunauts til annars, ef skjalið er þing-
lesið, enda þótt yfirfærslan sé rituð á
skjal, sem áður hefir verið stimplað.
Yfirlýsingar, sem eru þinglesnar eða
skrásettar, skal stimpla með einni krónu,
ef þær falla ekki undir nein ákvæði sem
lögin setja.
Borgarbréf til verzlunar skal stimpla
með 100 krónum.
Mælingarbréf skipa frá 12—30 smál.
skal stimpla með 1 krónu, frá 30—100
smál. með 2 krónum og séu þau þar yfir
þá með 5 krónum.
Utdrætti, afrit og vottorð úr dóms-
málabókum, skiftabókum, uppboðs- og
notarialbókum, veðbókum, skipaskrán-
ingarbókum, firmaskránni og vöru-
merkjaskránni skal stimpla með 50
aurum. Sama stimpilgjald skal greiða
fyrir notarialgerðir og notarialvottorð,
hvers konar sem eru, þar á meðal nota-
rialvotlorð um undirskrift, stefnubirtingu,
afsögn á víxli o. s. frv.
Fullkomnar dómsgerðir eða aðrar
réttargerðir in forma fyrir héraðsrétti,
skal stimplað með 2 krónum. Þingvitni
1 króna.
Löggiltar verzlunarbækur skal stimpla
með 2 krónum.
Vixlar, allar ávisanir nema tékkar, og
skuldabréf, sem eigi á að þinglesa, stimpl-
ast eftir upphæð þeirri eins og hér segir,
þegar verðbréf eru seld bönkum eða
öðrum lánsstofnunum, eða send þeim til
samþyktar eða innheimtu:
200 kr. eða minna 20 au.
200-400 — — — 30 —
400-600 — — — 60 —
600—800 — — — 80 —
800-1000 — — — 100 —
Sé upphæðin hærri skal stimpla skjöl
þessi með 1 krónu af þúsundi, eða broti
úr þúsundi.
Erlendir víxlar og ávísanir eru þá fyrst
stimpilskyld er samþykki er fengið og
vixlar og ávísanir, sem eiga að greiðast
við sýningu um leið og innlausn fer
fram.
Framlengdur víxill telst sem nýr vixill.
Ef víxill eða ávísun er um greiðslu í
erlendri mynt, reiknast stimpilgjald eftir
bankagildi þeirrar myntar þá er stimpl-
un fer fram.
Ekkert skjal stimplast nema einu sinni,
nema á það sé ritað framsal eða annað,
er hefir sjálfstæði stimpilskyldn í för
með sér. Skal það vera aðalregla að
greiða stimpilgjald þegar í stað. Nú er
stimpilgjald eigi greitt þegar í stað, og
má þá veita frest á greiðslu þess, ef það
getur valdið lilutaðeiganda réttarmissi
eða verulegum óþægindum.
Þegar stimpilgjald skal reiknað sem
hundraðsgjald, færist það niður í tölu,
sem er deilanleg með 5, en má þó eigi
vera minni en 10 aurar. Hljóði skjalið
um vöru, skal farið eftir almennu verð-
lagi, þar sem samningar fara fram. Ef
um farmsldrteini er að ræða, skal miða
stimpilgjaldið við vöruverð vörunnar
með umbúðum, fluttrar um borð í skip
(fob) á þeirri höfn er hún fyrst fer frá,
eða söluverð erlendis (cif) að frádregnu