Ægir

Árgangur

Ægir - 01.11.1929, Blaðsíða 16

Ægir - 01.11.1929, Blaðsíða 16
264 ÆQIR Skýrsla erindrekans í Norðlendingafjórðungi, til Fiskifélags íslands. Liðið sumar heíir verið hagstætt hér norðanlands, einkum fyrir landbúnaðinn, og reyndar að sumu leyti fyrir sjávarút- veginn líka. Mjög öílug fiskiganga kom upp undir landið tímanlega í maímánuði, og mátti svo segja, að þeir, sem þá voru tilbúnir til veiða, mokuðu upp fiskinum, enda fengu sumir hátarnir um og yfir 200 skp. frá þessum tíma og þar til um miðjan júni, en þá var fiskur farinn mjög að minlca, vestan Skjálfandaflóa, og fékst helst ekki, á timabili, þaðan trá fyr en kom á Húnaflóa, svo að nokkru næmi, enda sóttu margir hinir stærstu bátarnir þangað vestur, og jafnvel alt vestur und- ur innanverðar Strandir. En svo kom hafísinn í veginn og hamlaði bátum að sækja svo langt vestur, og margir mistu lóðir sinar af völdum hans. — Þá gerðu og erlendir togarar allmikil spjöll á veið- arfærum manna vestur þar. Beiddist þá fjöldi úfgerðarmanna á Siglufirði þess, með simskeyti, að hið háa Stjórnarráð hlutaðist til um, að eitthvert varðskip- anna væri þarna á vakki til verndar, en beiðninni vsr ekki svarað. Þó má vera að eitthvert eftirlit hafi átt sér stað, um einhvern tíma, en snemma i september fóru togarar óhindrað með vörpur sínar yfir lóðir manna á þessum slóðum, og urðu menn þá enn fyrir lóðatapi að miklum mun. Eins og að ofan getur var fiskur frem- ur tregur og rir meiri part sumars, á umgetnu svæði, og eiginlega allan tím- an til hausts. Bar á móti var ágætis afli á Skjálfandaflóa, alt sumarið að heita má, enda fengu sumir Húsavikur-bátar eindæma afla þetta sumar, um og yfir 500 skp. og sömuleiðis fiskuðu Fiatey- ingar ágætlega. Trillubátar 130 til 140 skp., með litlu liði, og öfluðu þó sumir þeirra allrar sinnar beitu sjálfir. — Að öllu samtöldu varð því vertiðin austur þar síst lakari en t. d. á Siglufirði, þar sem þó öll aðstæða er hagkvæmari að ýmsu leyti, og margt af stærri bátum, sem ekki fengu hærri afla, þrátt fyrir þetta. — í hinum aðalveiðistöðvunum, svo sem Ólafsfirði, Hrísey og Dalvík, varð aflinn alment góður, ekki sist ólafs- firði og Dalvík, og sama er að segja um margar hinna smærri stöðva, en þeirra gætir minna, af þvi útvegurinn er þar langt um minni, tækin lélegri og öll aðstaða lakari í þessum verstöðvum. Alment hafa vélbátar á stærðinni 7—11 tonna, og hún er algengust, aflað þetta um og yfir 300 skp., sumir nokkru minna, aðrir töluvert meira, alt upp um 400 skp. og trillubátar þetta frá 90 til 140 skp. Útgerð trillubátanna mun að öllu sam- töldu gefa hlutfallslega mestan arð í ár, því allur kostnaður við hana er hverf- andi, í samanburði við stærri bátana. Fegar á leið sumarið, voru gæftir stop- ular, auk þess sem ísinn og meðfylgjandi þokur gerðu sitt að verkum, eins og fyr var sagt. Er þvi enginn efi á, að hið mikla aflamagn stafar að ekki óverulegu leyti frá vorinu, því um það bil sem vertið byrjar hér i flestum árum (mán- aðamót maí og júni) var fjöldi báta bú- inn að fá eins mikinn afla, eins og stund- um áður í júnilok eða miðjan júlí jafnvel. Beituskortur var aldrei tilfinnanlegur. Litilsháttar fékst af smásíld í vor, og svo fóru reknetaskip að fiska seint i maí, og hélst það við fram að aðal sildartíma. Nokkrir áttu frosna beitu, svo sem sum- ir á Siglufirði og Húsvíkingar. — Verð-

x

Ægir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ægir
https://timarit.is/publication/584

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.