Ægir - 01.02.1930, Page 14

40
ÆGIR
1 Arnarfirði var fremur tregur aíli i
sumar, og haustaflinn brást algerlega.
í Önundarfirði var hinsvegar góður
afli í haust þegar gæftir leyfðu. Sömu-
leiðis í Súgandafirðí.
Hér við ísafjarðardjúp er haustvertíð-
in rýr, sökum stöðugra storma, en ann-
ars góður afli þegar til fiskjar hefir ver-
ið farið.
Hæstu hlutir i Bolungavík frá í sept-
ember til jóla nerna um 400 kr., í Hnifs-
dal rúmum 300 kr. og í Miðdjúpinu
nokkuð á þriðja hundrað kr.
Sumarafli i Steingrímsfirði varð mikill
alls, þvi margt aðkomubáta stunduðu
þar veiðar, en annars var fiskafli þar
fremur rýr og fiskur gekk litt í fjörðinn
fyrr en í haust.
Færaveiðiskipin á Vesífjörðum öfluðu
prýðisvel.
Aflahæsta skipið er kútter Geysir frá
Bíldudal (skipstjóri Kristján Árnason).
Það fekk um 540 skpd. í þurfiski, en í
fyrra um 500 skpd. 14—16 menn voru
undir færi.
Er þetta mesti afli, sem kunnugt er
að fengist hafi á færaveiðiskip á Vest-
fjörðum og víst annarsstaðar á landinu.
Hæstur í fiskidrættinum varð á skipi
þessu Ásmundur Jónasson, hinn sami og
árið áður. Hann dró um 60 skpd. fiskjar.
Pórður Jónsson, háseti á einu Patreks-
fjarðarskipanna dró og um 56 skpd. i ár.
— Sigurður Sigurðsson, háseti á Olivelte,
var og litlu lægri en þessir.
Patreksfjarðarskipin öfluðu nokkuru
mnna en Geysir, »01ivctte« (skipstj. Ól-
afur ólafsson) mun hafa fengið um 450
skpd., og er það ágætisafli.
Síldveiði í relcnet var hér mjög treg í
sumar, eins og kunnugt er, og var í
rauninni lokið um miðjan ágúst, en gnótt
síldar var um og eítir mánaðamótin júlí
—ágúst, en þá var fyrst ekki leyfð sölt-
un, og tunnuskortur hamlaði móttöku.
Af stórsild var flutt út héðan um 2800
tn. Auk þess aflaðist mikið af smásild í
vörpur, einna mest á Seyðisfirði, er sölt-
uð var til útflutnings, og allmikið látið í
íshús, því eigi fékkst nærri nóg til fryst-
ingar af hafsíld.
Rúmar 4000 tn. voru fluttar héðan út
af síld þessari á vegum Einkasölunnar.
Um miðjan september fór eg í leið-
angur vestur á firði og alla leið að Látr-
um.
Náði eg saman fundi í Breiðuvík 15.
septbr. og mættu þar flestir Látramenn
og Kollsvíkingar.
Aðaláhugamál Víkurmanna er nú að fá
síma lagðan að Látrum og í Kollsvík.
Það má heita lífsspursmál fyrir út-
kjálkaplássin, sem búa við brimlending-
ar og erfiða aðstöðu til samgangna að
fá síma, og ætti þeir, sem búið hafa við
síma, en áður verið án hans, að geta
metið réttilega hagræðið og gagnið, sem
símasambandið veitir afskekktum bæjum.
Á Látrum er einkar blómlegt hverfi,
4—5 bændur, og efnahagur yfirleitt góður.
Erlendur bóndi þar er einn af þe.ssum
kjarnmiklu útkjálkabændum, smiður,
skytta, sjósóknari og landbóndi, athalna-
og fjár- aflamaður.
Annað. sem Vikurmenn lögðu áherzlu
á, var að fá ofurlítinn styrk til að lag-
færa lendingu í Kollsvík. Þar er talin
þrautalending utan Blakks, en þarf að
sprengja flúðir nokkru framan við fjöru-
boið og ýmislegt fleira.
Á Patreksfirði hélt eg fund 17. septbr.
og var hann heldur fásóttur.
Á fundinum var mest rætt um vátrygg-
ingu opinna vélbáta. Skoðanir fundar-
manna hnigu að vísu eindregið í þá átt,