Ægir - 01.02.1930, Blaðsíða 18

44
ÆGIR
leiðir nolaðar í Grindavík, er heita: Þór-
kötiustaðasund (austast), Járngerðarstaða-
sund (í miðið) og Staðarsund (vestast).
Sitt sundið er út frá hverri vík, út frá
svonefndum hverfum. Þórkötlustaðarsund
er þrautasundið í flestum átlum, þegar
snögglega brimar og skip eru á sjó. Aðal-
lendingin þar er í Þórkötlustaðanesi, og
síðan vélar komu í skipin nær eingöngu
notuð; hún snýr nálega mót austri. Með
lágum sjó er klapparhryggur upp úr fyrir
sunnan lendinguna, er hann ágætt skjól
í brimi þar til yfir hann fellur. Fyrir ofan
lendinguna tekur við slórgrýltur malar-
kambur, er rótast mjög þá mikið brim er.
Það má segja, að eftir hvert stórbrim verði
að ryðja og siétta vörina. Þegar fallið er
yfir klapparhrygg þann, sem er fyrir sunn-
ann vörina, fer að veiða ilt að lenda skip-
um ef brim er, og versnar eftir því sem
hækkar í sjó. Oft getur verið vel fært að
fara inn sundið þó ómögulegt sé að lenda
þegar hátt er orðið i sjó. Iíoini skip úr
róðri þegar svo stendur á, verða þau að
bíða úti fyrir lendingunni þar til aftur
lækkar svo í að fært sé að lenda, er það
mjög bagalegt og getur verið bættulegt ef
dimma fer í hönd eða sjór fer versnandi.
En þelta verður fyrst verulega varhuga-
vert ef mörg skip úr Járngerðarstaðahverfi
verða að leita þar lendingar. — Eins og
sakir standa nú, getur ekki í neinu tilfelli
lent þar nema eitt skip í einu, telst svo
til, að það taki 20 mínútur að koma hverju
skipi frá svo það næsta geti lent. Um Þór-
kötlustaðasund ganga nú 10 skip, utn
Járngerðarstaðasur.d 16 skip; færi nú svo
að öll þessi skip þyrftu að leita Iands
á þessutn eina stað, sem vel getur hent
sig, þá er fljótséð, hve óhæfilega langan
tíma tæki til þess að lenda öllum þeim
skipum. Jafnvel þó hægt jTrði að koma
skipum frá á eitthvað skemri tíma með
næguin mannskap. Það hefir, sem betur
fer sjaldan komið fj'rir að allir Járngerð-
ingar hafi oiðið að hleypa til Þórkötlu-
staðasunds, en árlega kemur það fyrir að
fleiri eða færri verða að leita þar lands,
og það getur auðveldlega komið fyrir að
Járngerðingar verði allir að gera það og
ef til vill Staðhverfingar líka. Af þessu
getur auðveldlega leitt slór slys, eins og
allir hljóta að sjá, er eitthvað þekkja til
svipaðra staðhálta og hér um ræðir. Það
væri hörmulegt ef manntjón hlytist, ef til
vill í stórum stíl, af því að ekkert hefir
verið geit til umbóta á þessari þrauta-
lendingu.
Það sem hér þarf að gera er:
1. að fá verkfræðing til að skoða stað-
háltu og ákveða hvað gera þarf.
2. að framkvæma verkið svo fljótt sem
kostur er.
Sprenging í skipi.
Rannsóknarskipið „Carnegie" brennur-
Skipstjórinn bíður bana og margir
menn meiðast.
30. f. m. vildi það slys til, að ben-
sinsprenging varð í rannsóknarskipinu
»Carnegie«, og beið skipstjórinn og annar
maður bana, en margir brendust eða særð-
ust, og vorn fjórir fluttir i sjúkrahús, þungt
haldnir. Slys þetta varð í Apía-höfn í
Samóaeyjum, en þær eru skamt fyrir sunn-
an miðjarðarbaug, nokkru vestar en í
miðju Kyrrahafi. — Eftir sprenginguna
kviknaði í skipinu og brann það alt fyrir
ofan sjó og ónýttist með öllu. Eidurinn
barst í fimm skip önnur þar í höfninni,
og brunuu þau meira og minna.
Rannsóknarskipið »Carnegie« hafði tví ■
vegis komið hingað til Reykjavíkur, fyrst
sumarið 1914, en f síðara skiítið f fyrra-