Ægir - 01.09.1931, Blaðsíða 6

174
ÆGIR
Regar þetta er ritað eru að berast fréttir
um fjárhag í Norðurálfu og eru þær í-
skyggilegar mjög því sérfræðingar álíta
að sterlingspundið hafi fallið um 15°/o
en það getur haft afleiðingar fyrir fisk
landsmanna, því sala hans er miðuð við
sterlingspund. Eigi fiskveiðar hér að
halda áfram í framtíðinni, þarf ýmsu að
breyta, svo sem lækka dýrtíð, leita ann-
ara markaða ogalhuga hvortþær tegundir
skipa sem hér eru notuð til veiða, séu
eigi of dýrar í rekstri.
22. sept. 1931.
S. E.
Skýrsla
frá danska sendiráðinu í Grikklandi
dags. 4. ágúst 1931.
1 tilefni af grein i griska blaðinu »Moni-
teur Officiel du Commerce et de l’In-
dustrie«, leyfir danska sendiráðið í Grikk-
landi, sér að skýra frá eftirfarandi, viðvíkj-
andi innflutningi verkaðs saltfisks.
Þurkaður þorskur, í Grikklandi nefnd-
ur »Bacalao«, er eftirsótt fæðutegund sem
allir landsmenn, æðri sem lægri neyta
og reyna að vera sér úti um, hvað sem
fiskur kostar.
Á grískum mörkuðum er árleg sala um
90 þúsund Qvintal og má það heita mik-
ið, þar sem innbúar landsins eru að eins
7 miljónir. Það er einkum smófiskur (6—
700 grömm), sem fólk sækist eftir og á-
vallt auðið að selja hann.
Millifiskur (frá 1 kilo—1200 kg.) selst
vel, einkum í kaupstöðum landsins, en
stærri fiskur (2 kilo) selst miður.
Kaupendur heímta linan, hvitan fisk,
gengur þar útlit fyrir bragðinu.
Aðalmarkaðsstaðir eru tveir, Piræus,
sem hefur viðskipti við fastalandið, þar
með talið Makedónia, Þrakia og Patras,
sem verzlar að mestu við Peloponesos
og eyjarnar.
Þar til síðustu mánuði ársins 1930
voru, að heita má, Frakkar og Canada-
menn (Labrador) þeir einu, sem sendu
fisk á gríska markaði. Skiftu Frakkar að
öllu leyti við Piræus-markaðinn en La-
brador við Patras.
Siðast á árinu 1930 breyttist þetta.
í september sendu íslendingar hin
fyrstu tilboð sín og Rússar (Sóvjetstjórn-
in) í desember. Hvortveggju buðu fram
fisk, sem að gæðum og útliti fullnægði
kröfum hinna grísku neytenda. Þetta kom
Canadamönnum til að vanda enn meira
verkun flsksins og reyna á allan hátt að
missa ekki af viðskiftum við gríska mark-
aðinn. Við þessa samkeppni biðu Frakk-
ar mikið tjón.
Við sama stóð í ársbyrjun 1931; reyndu
þá Rússar enn frekar að ná markaði
með þvi að gera samninga um fisksend-
ingar á vissum tímum árs.
Síðast i marzmánuði var fiskverð þannig
(cif Piræus eða Patras).
Franskur lavé 270 frank hver 100 kilo
fyrir millifisk og 250 franka hver 100 kg.
af smáfiski.
Sóvjetfiskur 15 shilling hvert qvintal á
50 kilo, sem samsvarar hér um bil 240
frönkum fyrir hver 100 kilo af lavé.
íslenzkur fiskur: 250 frankar hver 100
kilo af pressufiski (»pressato«), sem er
sú fisktegund, sem ítalir kaupa almennt
og líkar vel í Grikklandi.
í marzmánuði kom tilboð frá íslandi
um þessa árs fisk fyrir 15 shillings hvert
qvintal, sem samsvarar 240 frönkum
hver 100 kilo.
Labradorfiskur: 16 shilling hvert qvin-
tal eða með pari gengi, sama verð og
franskur fiskur.
Án tillits þessarar samkeppni, er ástæða