Ægir - 01.06.1933, Síða 21

ÆGIR
163
í Njarðvíkum, Árnasonar frá Stóru-Seylu
í Skagafirði, af ælt Hrólfs sterka. En
nióðir Guðrúnar var Elín Klemenzdótlir
alsystir Þuríðar Ingibjargar, konu Egils
Hallgrimssonar og voru foreldrar Þórð-
ar því systrabörn.
Þegar í æsku komu strax í ljós hjá
Þórði, miklir hæfileikar lil munns og
handa, útsjón og listfengi. Ungur fór hann
í Flensborgarskólann og lauk þar námi
með ágætisprófi, en ekki hélt hann þó
lengra áfram námi á skólum, en um
Þórð mátti segja, að hann væri alla æfi
að bæta við nám sitt og þekkingu, svo
mikið las hann bæði innlend og útlend
rit og voru honum kunnir margir út-
lendir rithöfundar svo vel fylgdist hann
nieð öllum bókmentum og var unun að
heyra Þórð segja frá ýmsu, er hann hafði
lesið um, enda var honum ánægja að
miðla öðrum af þekkingu sinni. í for-
föllum kennara við barnaskólann kenndi
hann oft og stundum um lengri tíma og
var elskaður og virtur af nemendum
sínum.
Mjög hneigðist hugur Þórðar strax á
unga aldri að sjó og öllu, sem að sjó-
mennsku laut, og stundaði hann sjó-
róðra á vetrarvertíðum með föður sínum,
sem þá var með stærsta opið skip við
Faxaflóa, en á sumrum var hann á þil-
skipum og var með beztu fiskimönuum.
Þórður fylgdist með útgerð allri og breyt-
mgum sem á henni urðu, þegar inótor-
kátarnir komu til sögunnar, keyptu þeir
feðgar í félagi við aðra, 12 lesta bát, og
héldu honum úti um mörg ár með net
á vertíðum og flutningum um annan
tima. Þegar sá bátur gekk úr sér og
°pnu vélskipin komu, keypti Þórður í
félagi við Sæmund bróðir sinn og Árna
Klemenz frænda sinn, nýtt stórt og vand-
úð vélskip og að síðustu var hann einn
af stofnendum Útgerðarfélags Vatnsleysu-
strandar og í stjórn þess. Hann var stofn-
andi fiskideildarinnar Dröfn á Vatns-
leysuströnd og formaður hennar í mörg
ár að hann baðst undan endurkosningu.
Á þeim árum starfaði deildin vel með
miklum áhuga fyrir ýmsum málum.
í hverju einu sem Þórður átti eitthvað
um að sjá, kom hvarvetna fram hin
mesta athyggli og samvizkusemi, sam-
fara festu og góðri samvinnu við þá er
hann starfaði með.
Þórður var vel hagur á tré og list-
fengur mjög, á yngri árum málaði hann
ýmsar myndir, sem voru hinar prýði-
legustu, einkum þó skipamyndir hans,
sem voru hreinustu listaverk.
í allri umgengni var Þórður fyrirmynd
og fyrir unga menn að kynnast honum
var sem slcóli fyrir þá, því bæði var
hann fræðandi, sem áður segir og svo
reglusamnr, nevtti hvorki tóbaks névíns
og svo mikið prúðmenni í allri fram-
komu og vandaði tal sitt og orðfæri að
einstakt var.
Hann var trúmaður og kirkjurækinn
og bar mikla virðingu fyrir kirkju og
kristindómi og taldi það undirstöðu allri
ar góðrar breytni og siðmenningar.
Fyrir nokkrum árum tók Þórður við
búi af föður sínum og bjó með ráðs-
konu; var hann búinn að taka dreng til
fósturs og reyndist honum sem bezti
faðir í öllu og var það eitt af því, sem
Þórður átti mikið til af, það var að
hjálpa þeim, sem bágt áttu og mun það
hafa verið allmargir, sem hann rétti
hjálparhönd í ýmsum tilfellum, en jafn-
an lét hann sem minnst á þvi bera og
taldí það ekki þess vert, að á lofti væri
haldið og sýnir það sem annað í fari
hans yfirburði og mannkosti, enda var
hann afhaldinn af öllum er honum nokk-
uð kynntust.
Vatnsleysustrandarhreppur hefur því