Ægir - 01.11.1933, Blaðsíða 5

ÆGIR
255
ið umdæmistölu á hann, notaði hann í
nokkur ár, en þá var hann riflnn, en
um 8 árum síðar, eignaðist sami maður
stærri og nýjan bát, en vildi þá fá þá
umdæmistölu, sem hann áður hafði á
opna bátnum, því hann œtti hana.
Svona hugsa nú menn og það jafnvel
ennþá, en það er ekki af þvi, að þessir
menn óski að vera í andstöðu við lögin,
heldur eingöngu af athugaleysi á þeirri
löggjöf, sem þeir eiga að þekkja og þá
sérstaklega af því að hún snertir þeirra
atvinnugrein.
Um umdæmistölurnar segir svo í 6.
gr. áðurnefndra laga, að þær eigi að skrá
í áframhaldandi töluröð 12 3 o. s. frv.,
eftir því hvenær skráningarinnar er beiðst.
Á þessu sézt það, að enginn hefur leyfi
til að nota umdæmistölu sem skip áður
hefur haft; þó er í sömu grein, skrán-
ingarstofunni veitt heimild til að leyfa
lögreglustjórum að gefa nýskráðu skipi
umdæmistölu skips, sem strykað hefur
verið út af skrá. Af þessu má sjá það
að lögreglustjóri getur ekki útilátið skípi
áður notaða umdæmistölu, nema sam-
þykki skrásetningarstofunnar komi til,
og oft hefur staðið svo á, að alls ekki
hefur verið hægt að veita leyfið.
Nafnabreyting á skipi sem skrásett er,
og gerð er í heimildarleysi, er eittafþví
sem mjög örðugt er að gera mönnum
skiljanlegt, hver áhrif það getur haft fyrir
skráninguna, veðhafana og þá sjálfa.
Komið hefur það fyrir að skip hafa, sem
sagt, týnst vegna ólöglegrar nafnabreyt-
inga, og tekið æði langan tíma að rekja
spor eigendanna til hins rétta.
Eigendaskipti sumra skipa verður eins
og nokkurskonar ættartaíla þeirra.
Nú vil ég skýra frá þvi hvað lögin
segja um þessa hluti.
Síðasta málsgrein 12. gr. laga um skrán-
ing skipa, segir: — Eigi má breyta nafni
á skrásettu skipi, nema eigendaskiptiverði
enda samþykki skráningarslofan breyt-
inguna.
Þetta þarf ekki frekari skýringa við,
þvi það er sagt beinum orðum, að eng-
inn veitir leyfi til nafnabreytingar á skráðu
skipi annar en skráningarstofan.
Rétt er einnig hér að geta þess, að
brot á þessu ákvæði laganna varða einn-
ig samkv. 24. gr. áður greindra laga allt
að 2000 kr. sekt.
Eg vil þá að endingu eindregið hvetja
skipaeigendur til þess, að láta nú ekki
di;agast að fullvissa yður um það, að
skip yðar sé löglega skráð, að það hafi
— sé það yfir 30 rúmlestir y>þjóðernis-
og skrásetningarsldrteink, og sé það skip
eða bátur undir 30 rúmlestum, að það
þá' hafi yymœlingabréfa (ekki mælingar-
skírteini), og gæta þess, að réttir séu
skráðir eigendur þess.
Munið að breyta ekki um nafn á skráðu
skipi, nema með leyfi skráningarstof-
unnar, og munið að tilkynna lögreglu-
stjóra allar breytingar á eignarheimild
skipsins.
Mér er það fyllilega ljóst, hve skipa-
skránni í sjómannaalmanakinu er ábóta-
vant, en þar mega margir skipaeigend-
ur sjálfum sér um kenna ef rangt er frá
skýrt, því eitt er víst, að skipaskráning-
arstofan gerir á hverju ári ítarlega til-
raun til að fá skrána eins rétta og í eins
golt lag sem föng eru á. En skráin verð-
ur ekki rétt, fyr en menn fást til að gera
skyldu sína, með að tilkynna eigenda-
skipti, og í því sem öðru að fullnægja
ákvæðum laganna.
Komist þetta ekki í lag, verður ekki
hjá því komist, að gripa til sektarákvæð-
anna og sjá hvort það ekki dugar, en
það er alveg óþarfi fyrir skipaeigendur
að stofna til þess, því hér er ekki um
neitt fjárhagsatriði að ræða, heldur