Ægir

Árgangur

Ægir - 01.11.1933, Blaðsíða 7

Ægir - 01.11.1933, Blaðsíða 7
ÆGIR 257 togarar teknir af síldveiðum og settir til að veiða í ís, því eftirspurnin eftir venju- legum isfiski óx stórkostlega. Annað dæmi: í fyrra um þetta leyti var 40% af togaraflotanum, eða milli 120—130 skipum ekki haldið út. Atvinnuleysið meðal íiskimanna var og eftir því. Núna aftur á móti stundar allur flotinn veiðar, ekkert heyrist talað um sölutregðu og fiskverðið eftir ástæðum gott. Útgerðar- menn búast við að geta haldið flotan- um út allan ársins hring, ef þessu held- ur áfram. Væri slíkt mikil bótfrá ástandi fyrri ára, en þá kom það ekki ósjaldan fyrir, að nálega 60°/o alls fiskiflotans lægi vikum saman aðgerðalaus í höfn. Fleiri dæmi lík þessum mætti hér tilgreina, þótt ekki sé hirt um það í þessu sam- bandi. Átök þau, sem gerð hafa verið á þýzka fiskmarkaðinum undanfarið, eru að mörgu leyti athyglisverð fyrir okkur ís- lendinga. Fiskneyzla Þjóðverja hefur allt fram að þessu verið lítil í samanburði við fiskneyzlu annara þjóða. Undanfarin ár var hún að meðaltali 9 kg. á hvert mannsbarn í landinu. Var það helmingi minna en í Englandi og rúmlega einn þriðji af því, sem kemur á hvern ein- stakling í Noregi, og svo má lengi telja. Ef að Þjóðverjum tekst nú að auka fisk- neyzlu sína, þótt ekki væri meira en 2,5 kg. á mann, og eftir auglýsingastarfsem- inni að dæma, má búast við slíku, þá er hér slrax um stórkostlega stækkun þýzka fiskmarkaðarins að ræða. í töl- um sagt, þá þýðir það, að Þjóðverjar neyta ca 152,000,000 kg. meira af fisk árlega, og er það nálega helmingur árs- afla alls þýzka fiskiflotans. Þessi aukn- ing fiskneyzlunnar ætti að geta komið okkur Islendingum að góðu haldi. Sem stendur er ísfiskmagn það, sem við meg- um flytja til Þýzkalands, takmarkað, is- lenzkum sjávarútveg til mikils tjóns og baga. En þarf svo að verða framvegis? Eru ekki líkindi til, að við getum kom- ist að betri kjörum, fengið hinn leyfða innflutningsskamt (kontingent) hækkað- an, ef fiskneyzlan eykst að ráði? Mér þykir ekki ósennilegt, að margur landi minn efist um varanlegan árangur þessara þýzku ráðstafana, því að sjálf- sagt tæki almenningur á Islandi það ekki alvarlega, þótt atvinnumálaráðherrann okkar, Þorsteinn Briem, skoraði á allar íslenzkar húsfreyjur að hafa að minnsta kosti einu sinni í viku íslenzka síld á borðum — og hafa menn á krepputímum þó lagt sér verri mat til munns. En hvernig væri það, ef hann eða aðrir verðir islenzkra atvinnumála, beindu einni slíkri áskorun til íslenzku þjóðarinnar ? Kiel 14. október 1933. Oddur Guðjónsson. Bátstapi. Fimmtudagskvöld 2. nóv. reru hinir stærri bátar frá Siglufirði og meðal þeirra mb. »Fram«, sem Júlíus Björnsson, út- vegsbóndi í Dalvík átti. Báturinn var 16 lestir að stærð, keyptur frá Noregi síð- astliðið vor. Allir bátarnir sóttu út á svonefnt Skaga- grunnshorn, um 30—40 sjómílur út af Siglufirði. Bátarnir fengu vont veður og náðu landi aðfaranótt laugardags 4. nóvbr., allir nema »Fram«. Á laugardaginn var leit hafin, þrátt fyrir vonsku veður og Iögðu tveir bátar af stað, en sáu ekkert til »Fram« og mátti ekki tæpara standa, að þeir næðu landi.

x

Ægir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ægir
https://timarit.is/publication/584

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.