Ægir - 01.03.1936, Blaðsíða 16

70
Æ G I R
»Reykjaborg« R. E. 64.
Hinn 24. febr. síðdegis, lagðist nýkeypt
botnvörpuskip að liafnariiakka í Revkja-
vík og er hið stærsta seni íslendingar
hafa eignast. Þelta er Reykjaborg, eign
hf. »Mjölnir«, sem hér var stofnað í sl.
jannar; skipa þar stjórn, Björn Olafs,
Mýrarhúsum, Geir Sigurðsson, skipstjóri
og Jón Björnsson, kaupmaðnr. Hluthaf-
ar eru um 20.
Frakkneskt útgerðarfélag lél smíða
skipið árið 1927 og hefur haldið því á
veiðum við Newfoundland og hefur það
reynst liezta skip.
Það er 089 brúttolestir að stærð, 275
lestir netlo og liefur 250 hestaílagufuvél.
Það er búið öllum nýtízku siglingatækj-
um. Auk þess er þar beinamjölsvél, sem
malað getur 10 lonn af hráefni ádagog
skilar úr því 2 tonnum af mjöli. Vélin
er keypt í Englandi, til reynslu, og er
vélasmiður, Iíendall að nafni, með.skip-
inu og kennir hann þeim, sem síðan
taka við, hvernig nota skuli hana og
gera við það, sem atlaga kynni að fara.
Guðm. Jónsson skipstjóri, Geir Sig-
urðsson og Jón Oddsson, útgérðarmaður
í Hull, völdu og keyptu skipið í Bou-
logne sur Mer á Frakklandi, sigldu því
siðan til Hull og fluttu heim kol.
Hinn 3. marz lagði Reykjaborg í sína
fyrstu veiðiför; er þar Guðmundur Jóns-
son skipstjóri, er áður var á bs. Skalla-
grími og stýrimaður er, Kristján Schram.
Alls er skipshöfnin 42 menn.
Ægir flytur eigendum Reykjaborgai-,
beztu óskir um góða framtíð og arðsemi
þessa lyrirtækis, sem þeir með fjárfram-
lögum og erfiði hafa unnið að og aukið
með þvi, útgerð landsins og veitt vinnu,
sem um munar.
Um kúíisktekj una
eftir Kolbein Jakobsson frá Dal.
Sagn kúfisktekjunnar í Isafjarðarsýslu.
Arið 1879 eða 1880, smíðaði fyrstur
manna, Sumarliði gullsmiður Sumarliða-
son, er þá nokkur ár var búinn að vera
bóndi í Æðey, plóg, sem hann hélt að
hæfur mundi reynast til að plægja kú-
fisk með á þann hátt, að 4 menn á bát
gætu róið fyrir honum og dregið hann
á mararbotni el'tir bátnum. Var plógur
þessi allur úr járni.
Til reynzlu fór Sumarliði með ])lóg
þenna, einn góðan veðurdag inn að Ár-
múlajaðri við Kaldalón, með 5 menn á
bát, því þar hafði liann heyrt, að kú-
fislc stundum ræki á land þegar mik-
ið væri brim í norðvestan stórviðrum.
En ekki varð kúfiskfengur Sumarliða
þennan dag meiri en að eins 50 skeljar
(kúíiskar); voru þá hásetar hans allgóð-
ir ræðarar, sem þó ekki höfðu þrek lil
að draga plóginn með róðri sínum, að
eins gátu fesl hann í sandbotninum. Sá
Sumarliði að þýðingarlaust mundi að
reyna þetta aftur. Lá plógur þessi upp
frá þessu, hreyfmgarlaus á Norðurbæjar-
klöppum, meðan Sumarliði var í Æðey.
Mun ekkert boð hafa fengist í þenna
smíðisgrip Sumarliða á opinberu upp-
boði á ýmsum lausafjármunum lians,
sem haldið var í Æðey áður en hann
fór til Ameríku eða Guðnnmdur Rósin-
karsson, sem þá varð bóndi á allri Æð-
ey, hefur keypt bann fyrir nokkra aura,
enda var gripur þessi hvorki úr gulli né
silfri,heldur blátt áfram úr járni, sem
áður er sagt.
Ilér um bil tveimurárum eftir aðSum-
arliði fór úr Æðey til Amerxku, kom
hreppstjóri Bjarni Gíslason á Árrnúla út
í Æðey, sem oftar, sá þar þenna Sum-