Ægir - 01.07.1939, Blaðsíða 5

Æ G I R
155
togara þeirra Hellyersbræðra og' var á
honum í 4 ár. Síðan keypti ég af þeim
togarann „Lord Fisher“ og var á honum
i 2 ár. Lét ég þá smíða nýjan togara, er
iieitir „Kópanes“ og fór ég sjálfur á hann,
en átti „Lord Fisher“ einnig áfram, þang-
að til liann strandaði við Melrakkasléttu
árið 1930. Arið 1932 lét ég smíða „Rifs-
nes“ og fór ég skipstjóri þangað. Tveim-
ur árum síðar lét ég svo smíða „Brim-
nes“ og „Reykjanes". — Ég liefi nú fyrir
nokkru selt „Kópanes" og nú nýverið
seldi ég sama félagi og seldi „Jón Ólafs-
son“ liingað, „Reykjanes“.
Eruð þér enn þá skipstjóri sjálfur?
— Nei, í janúar í vetur voru liðin 4 ár,
siðan ég' hætti því starfi.
Fáist þér ekkert við fiskverzlun?
— Ekki nema hvað ég sel fiskinn af
togurunum mínum og svo dálítið af fiski
af íslenzkum skipum.
Eru margir íslenzkir togaraeigendur í
Englandi ?
— Ég veit það ekki vel. Guðmundur
Ebenezerson á togarann „Álfsey“, svo
hefir Þórarinn Olgeirsson verið togara-
eigandi, en hvort hann er það nú, veit ég
ekki.
Hvers konar togarar haldið þér að séu
heppilegastir fyrir okkur?
Það er nú erfitt að segja um það. Ég
var með í að kaupa „Reykjahorgina“,
vegna þess að ég liélt að hún væri af
þeirri gerð, sem liér mundi vera hæfileg',
sérstaklega livað stærð snerti. Þrátt fyrir
það hefir sú útgerð gengið háglega. En
eigi að siður er ég á þeirri skoðun, að
togarar, sem stunda eiga saltfiskveiðar,
þurfi að vera svo stórir, að þeir geti liaft
fiskimjölsvélar. Því það nær vitanlega
ekki nokkurri átt að kasta hausnum og
hryggnum, sem er alll að því eins verð-
mikill og fiskbolurinn. Það sjá vitanlega
allir, að það getur ekki gengið til lengdar
að kasta helmingnum af verðmætinu. —
Ef iiægt verður að selja saltfisk nokkuð
að ráði í framtiðinni, þá held ég að verði
heppilegra fyrir ykkur að hafa stærri skip
en þið eigið nú, því ef ekkert fiskast
hér við land, þá verðið þið að sækja á
fjarlæg mið — eins og Færeyingar
gera nú.
Eru dieselvélar í togurunum yðar?
— Nei, nei, það borgar sig' ekki fyrir
okkur, því að við höfum svo ódýr kol,
og svo er sagt dýrl viðhald á dieselvél-
unum.
Ilvað segið þér mér um íslenzka fisk-
markaðinn i Englandi?
— Ég’held að fisksalan frá íslandi til
Englands hljóti að minnka frá því sem
nú er. Útgerðarmennirnir ensku eru nú
að hiðja stjórnina um að koma á mán-
aðarkvóla. Þ. e. a. s. að árskvótanum
verði skipt jafnt niður á alla mánuði árs-
ins. Ef Islendingar geta t. d. ekki fyllt
upp í kvótann í júlímánuði, þá færist af-
gangurinn ekki yfir á næsta mánuð, lield-
ur reiknast sem tapaður. Komist þessir
mánaðarkvótar á, verður það til mikils
óliagræðis fyrir íslendinga. Það er ekki
annað fyrir ykkur að gera, en að eiga í
geymslu nægan frystan fisk, sem þið getið
svo sent út þann tima, sem togararnir
stunda síldveiðar eða saltfiskveiðar, svo
að þið getið notað ykkur kvötann til fulls.
En síld? Eru ekki stór reykingarhús í
Hull?
Jú, þar eru einhver stærstu fiskreyking-
arhús í Englandi og þar er reykt óliemja
af „kippers“. Frá því í byrjun janúar til
miðs maí koma 2 og 3 flutningaskip á
hverri viku með norska sild, sem er keypt
til reykingar. Fá Norðmenn að meðaltali
1 £ (27 krónur) fyrir kassann, en i lion-
um er eflaust minna en í einu síldarmáli
hjá ykkur. — íslenzka norðurlandssíld-
in er ekki heppileg í „kippers“. En Faxa-