Ægir - 01.07.1939, Blaðsíða 8

158
Æ G I R
stýrimanns og vélstjóra og fær liver einn
hlut. Stýrimaður og vélstjórar fá auk þess
vissa upphæð fjTrir liverja veiðiferð, og
er hún tekin af óskiptum afla. En kokkn-
um er greitt þannig, að hann fær jafn
marga dollara fyrir liverja veiðiferð og
skipshöfnin er mannmörg.
Hver eru nú árslaun háseta?
Síðastliðin þrjú ár hafa þau verið 1800
—3000 dollarar.
Hafið þér ekki verið í ýmiskonar
nefndum og ráðum vestra? ,
Jú, svo getur það heitið. Þegar Roose-
velt var fyrst kjörinn forseti, setti hann á
laggirnar allskonar nefndir og ráð. Þar á
meðal var skipuð 12 manna nefnd, sem
eiginlega átti að stjórna fiskiðnaðinum i
öllu landinu. Tíu af þessum mönnum
vöru kosnir af fiskkanpmönnum og út-
gerðarmönnum, en tveir voru stjórnskip-
aðir, annar fyrir vesturströndina, en hinn
fyrir austurströndina. Var ég skipaður
fyrir vesturströndina. Þessi nefnd starfaði
ekki nema eitt ár. En fvrir 3 árum síðan
var skipuð önnur nefnd, er við köllum
Advice Council. Er hún einskonar ráðgef-
andi tengiliður milli sjávarútvegs-
manna og stjórnarinnar. í þessari nefnd
eru um tuttugu manns fyrir öll fylkin.
Fyrir 5 norðurfylkin eru tveir menn og
er ég' annar þeirra. Nefnd þessi kenmr
saman í Washington 3 og 4 sinnum á
ári og ráðleggur stjórninni hvað heppi-
legast sé að gera fvrir sjávarútveginn.
Hvað segið þér um útgerðina hjá okkur?
Ég er henni nú ekki vel kunnugur, en
eftir því sem ég' lít til, teldi ég lieppi-
legast fyrir ykkur að Iiafa mótorbáta á
ýmsum stærðum, allt upp undir 100 feta
langa. Á þeim mætti jöfnum höndum
stunda þorskveiðar með botnvörpu, síld-
veiðar og dragnótaveiðar. Fvrir vestan
hjá okkur veiðir svo að segja liver kæna
með botnvörpu og gengur vel. Mér skilst
að veiðarfærakostnaðurinn hjá ykkur sé
óhemjumikill á línuflotanum, og því ekki
að minnka hann með þvi að nota hotn-
vörpu? Þið hafið þegar fengið dálitla
reynslu af slíkri hotnvörpuveiði, og hefir
gefizt vel, eftir því sem mér er sagt.
Hvað er að segja um dieselvélarnar ?
Þær eru ódýrar í rekstri, en viðgerðar-
kostnaður á þeim er óhemjumikill. Mér
þætti ekkert ósennilegt að diesel-electric-
vélar yrðu framtíðarvélar fyrir fiskiskip.
Hjá okkur vestra hafa þær reyndar ekki
verið notaðar ennþá í fiskiskip, en í öðr-
um skipum og gefizt ágætlega.
Vér óskum Magnúsi allra heilla að lok-
um, með þakklæti fyrir samtalið og biðj-
um hann að færa ísl. sjómönnunum í
Boston kærar kveðjur frá sjómannastétt-
inni íslenzku.
Skapast nýir mög'uleikar
fyrir vélbátaflotann við Faxaflóa?
Einn af þeim íslendingum, sem unnið
hefir kappsamlega að því að víkka mark-
að fyrir íslenzka saltsíld, er Magnús And-
résson, útgerðarmaður. Magnús átti frum-
kvæðið að því, að matjesverkun á síld
var hafin liér á landi, og ruddi hann ís-
lenzkri matjessíld fyrstur manna hraut
á erlendum markaði. Það var árið 1927
sem Magnús gerði fyrstu tilraunir sínar
með matjesverkun, en þær voru árangur
af langri kynningu af gæða- og verkun-
arkröfum erlendra síldarkaupmanna.
Firmað .1. S. Jörgensen í Hamhorg tók
fvrst að sér sölu á íslenzkri matjessíld
fyrir Magnús Andrésson og tókst því þeg-
ar í stað að vinna henni markað i Þýzka-
landi. — Þótt Magnús hefði ekkert að-
hafst annað í þágu hins íslenzka sjávar-
úlvegs, en að hafa forgöngu með matjes-