Ægir - 01.07.1939, Blaðsíða 10

160
Æ G I R
hann að hægt hefði verið að selja einum
farmi meira nú i júlí, ef liægl hefði verið
að fá skip til flutninga. — Þessi útflutn-
ingur til Þýzkalands er nú stöðvaður í
hili, því að síldveiðar Þjóðverja í Norður-
sjónum eru nú byrjaðar og hefir verið
skipað svo fyrir, að minnst 25% af tog-
araflotanum taki þátt í veiðunum. Það
mun því berast mikið af ný veiddri síld
á markaðinn, og er því talið sennilegt, að
mjög erfitt verði að koma þangað ísaðri
síld liéðan meðan á Norðursjávarveiðun-
um stendur.
Magnús Andrésson er nú á ferð erlendis,
til þess að athuga hvort unnt muni að
lialda þessum útflutningi áfram í sumar.
Fari svo, mun liann reyna að fá vélskipið
Steady á leigu til þess að annast flutn-
inga, en það er talið mjög lieppilegt til
slíkra hluta. Einnig hefir liann í hvggju
að laka togara á leigu, til flutninga, er
þeir liætta síldveiðum í liaust.
Þessi tilraun Magnúsar með útflutning
á ísaðri Faxaflóasíld, er vel þess verð að
henni sé gaumur gefinn. Hún hefir þegar
fært mörgum atvinnu og björg i bú.
Fjölmargir sjómenn við Faxaflóa bíða
þess með óþreyju að fá fregnir af livaða
árangur för Magnúsar muni liafa fyrir
framtíð þessarar nýju atvinnugreinar, ef
svo mætti orða það. Það er heldur ekki
að undra, þvi að talsverð breyting mundi
verða á afkomu fólks við Faxaflóa, ef
fjölmargir mótorbátar gætu stundað
síldveiðar allt sumarið og nokkur skip
haft nægilegt að gera við að flytja síldina
ísaða á erlendan markað. — Ægir hefir
gert ráðstafanir lil þess að geta flutt les-
endum sínum fregnir af þessu merkilega
máli í næsta blaði.
Athuganir
Laxamýrarbóndans,
I öndverðum júníniánuði byrjaði
fiskiflotinn að halda norður fyrir land
til síldveiða. Aldrei hafa jafnmörg ís-
lenzk skip verið send á síldveiðar og' nú.
Aldrei fvrr hafa útvegsmennirnir lagt
eins mikið að sér til þess að koma skip-
unum sínum á veiðar og að þessu sinni
og aldrei fyrri liefir íslenzka þjóðin litið
með vonarhýrri brá til síldveiðanna og
í sumar, enda veit hún, að á síldveið-
unum einum getur oltið, hvernig fer um
fjör hennar og frelsi í náinni framtíð.
Þjóðarhagur vor Iivílir á svo völtu völu-
Iieini, að duttlungar síldarinnar geta
ráðið hversu fer.
í sama mund og útvegsmennirnir
tefldu á tæpustu nöf fjárhagslega til þess
að koma skipunum á veiðar, og svo að
segja í sömu andránni og sjómennirnir
liéldu á skipum þeirra í norðurátt til
]iess að freista að bjarga þjóðinni frá
fjárhagslegu liruni, þá sendir Jón H.
Þorbergsson á Laxamýri þeim kveðjur
sínar. Athuganir, sem liann nefnir svo
og birtust í júníblaði „Frevs“. Til þess
að þið, sjómenn og útgerðarmenn, gelið
þakkað fyrir þær árnaðaróskir, sem einn
slærsli bóndinn í Þingeyjarsýslum sendir
vkkur, birti ég' þær liér í lieilu líki:
„Mér skilst að þungamiðja þjóðlífsins verði:
1. Þar sem þjóðin hefir fótfestu, ræður yfir
lifsskilyrðum.
2. Þar sem hún getur óáreitt aukið þau Hfs-
skilyrði.
3. Þar sem framfarirnar eru reistar á þeim
lífsskilyrðum og myntla þjóðlega liáttu og
þjóðlega menningu.
4. Þar sem þjóðin hcfir aðalföng sin tii fæ'ðis
og klæða, og
5. Þar sem seiglan er mest þegar í harðbakka
slær.
Mér sýnist að það séu sveitirnar og landbún-