Ægir - 01.08.1939, Blaðsíða 3

Æ G I R
M Á N A Ð A R R I T F I S K I F É L A G S I S L A N D S
32. árg.
Reykjavík — ágúst 1939
Nr. 8
Kristján Jónsson frá Garðsstöðum:
Hugleiðingar
um breytingar á lögum Fiskifélagsins.
Forspjall.
Flestum félagsinönnum fiskideilda og
öðrum þeim, er sinnt liafa málum Fiski-
félagsins undanfarin ár, mun það kunn-
ugt, að jafnan hefir mikið verið um það
rætt, einkanlega á fjórðungsþingum og
síðar á Fiskiþingunum, að brýna nauð-
syn bæri til að efla Fiskifélagið, úlvega
félaginu meiri fjárráð, víðari verkaliring
og aukið valdssvið af liálfu Alþingis og
ríkisvaldsins, svo það gæli sinnt að
marki hagsmunamálum sjávarútvegsins.
„Gömul að vísu er saga sú, en samt er
hún alltaf ný.“
Fiskifélagið liefir reyndar óivallt verið
félag fiskveiðimálanna. Og ég vil skjóta
þeirri fullyrðingu hér inn í, að árangur-
inn af slarfi félagsins er mikill, livort
sem lilið er á fræðslu þá, sem fiski-
niannastéttin hefir notið á vegum þess,
eða heinan og óbeinan stuðning félagsins
fiskveiðunum i heild til eflingar. Þeir,
sem varpað hafa oft og einatt fram gagn-
stæðum fullyrðingum, verða að kynna
sér slarfssögu Fiskifélagsins frá byrjun,
og efa ég ekki að álit þeirra í þeim efn-
um, niundi þá breytast verulega.
En þróun sjávarútgerðarinnar liefir
orðið langt um örari en vöxtur félagsins.
Nýir aðiljar hafa tekið þar sæti, sem
Fisltifélaginu var í öndverðu ætlað
pláss.
Til þessa liafa menn ætlað, að lög
Fiskifélagsins og skipulag þess stæði
eklvi í vegi fyrir víðtækari þróun félags-
ins. Þess vegna hefir og' lögum Fiskifé-
lagsins verið hreytt lítillega, og án þess
að raska hinum uppliaflega grundvelli,
nú fyrir fáum árum. — Það virðist líka
í fljótu hragði vænlegt fvrirkomulag, að
leyfa íbúum fiskiplássanna inngöngu í
fiskideildirnar og veita þeim áhrif eða
íhlulun um sjávarmál, eftir áhuga og
starfsJöngun, -— og loks að hafa eina
aðaldeild í Reykjavik, með hærri gjöld-
um (æfifélagi) þar sem ætla mátti að
ýmsir forvígismennn sjávarmálanna í
höfuðstaðnum finndu köllun hjá sér til
að starfa í. — Lengi vel sýndist þetta og
vera hið rétta fyrirkomulag, meðan fé-
lagið var álmgafélag, var að ná fótfestu
og afla sér stuðningsmanna. Nú sýnir
reynslan, að ekki er unandi við svo laus-
legt fyrirkomulag. Fiskifélagið nær ckki
lyllilega tilgangi sinum með því að vera
áhugamannafélag. Það verður að vera