Ægir - 01.11.1939, Blaðsíða 3

Æ G I R
M Á N A Ð A R R I T FISKIFÉLAGS I S L A N D S
32. árg.
Reykjavík — nóvember 1939
Nr. 11
Sparnaður og gott hugarþel.
Um þessar múndir er ekki um annað
meira rætt en sparnað. Hvernig einstakl-
ingarnir munu geta ijjargað scr vfir örð-
ugustu hjallana, livernig þjóðin i heild
eigi að mæta þeim áföllum, sem styrj-
öldin hlýtur óhjákvæmilega að færa
lienni. Fæsta undrar, þótt þetta um-
ræðuefni sé ofarlega á Iiaugi, því að
fæstum dylst, að fyrir dyrum eru alvar-
legir tímar og margskonar örðugleikar,
sem þjóðin verður að mæta með festu
og liugarró.
Þótt ýmiskonar erfiðleikar hafi skap-
azt vegna slríðsins, þá er ekki hinu að
neita, að þjóðin þarf að stríða við
margvíslegt andstreymi annað, sem virð-
ist eingöngu vera af innl. toga spunnið.
Máske skapast nú tækifæri til að stinga
á hæltulegustu kýlunum á þjóðarbúkn-
um, niáske nálgast nú sú stund, að
heppilegt verði að láta heiðsvala heil-
brigðs hugunarháttar hlása hurtu rvk-
inu, svo að íslendingar geti á ný komizt
i það andrúmsloft, sem sæmir htilli og
fátækri þjóð, sem innan skamms ætlar
sér að verða sjálfstæð í einu og öllu.
Eitt af þeim kýlum, sem auðsýnilegt
er að verður að stinga á, er sú óhófs-
eyðsla, sem um nokkurt skeið hefir átt
sér stað hjá ríki, hæjarfélögum og ein-
staklingum. Með fjárlagafrumvarpi því,
sem nú er í þann veginn verið að leggja
fvrir þingið, .mun birtast vottur þess, að
seglin verði dregin saman. Það hefði
reyndar þurft að gerast fyrr en svo er
komið, að í nauðir rekur. En livað sem
því líður, er það von inanna, að þingi
og stjórn takizt þessi læknisaðgerð svo,
að skjótlega grói um lieilt. En því mega
þeir menn ekki gleyma, er um þessi
mál fjalla, að almenningur væntir þess,
að fullur skilningur og sanngirni ráði
störfum þeirra.
Sjómannastéttin mun sem aðrar stéttir
laka á sig þær bvrðar, sem hið breytta
viðhorf skapar, en hún mun ekki una
þvi, að Iiennar hlutur sé gerðúr verr eu
annara. — Eitt af því, sem sagt er að
lækka eigi að mun á næstu fjárlögum,
er framlag til vitamála. Slíkt gæti tal-
izt eðJilegt, ef vitagjaldinu hefði öllu
verið varið til vilabygginga undanfarið.
En þeir sem til þekkja, vita að mikið
vantar á að svo hafi verið. Þegar á það
er lilið, að talsverður hhiti vitagjaldsins
hefir nokkur undanfarin ár runnið heint
í ríkissjóð, i stað þess að byggja fvrir
það vita, þá er ekki nema cðlilegt að
sjómannastéttinni finnist höggvið nær
sér en sanngjarnt getur talizt. Hér skal
ekki leiddur fram neinn samanhurður
við aðrar stéftir, en sizt mundi hann sjó-
mönnunum i óhag.
Undanfarið hafa slaðið yfir umræður