Ægir - 01.12.1959, Blaðsíða 12

402
ÆGIR
(~ Haf- og fiskirannsóknir
a, uu sj, mi dt;
Breytingar d göngum ufsans undanfarin dr
Þýzkir togarar stunda ufsaveiðar við
Island, Noreg, Færeyjar og í norðanverð-
um Norðursjó. í ár var afli þeirra á
flestum veiðisvæðum mun minni en í
fyrra. Við Noreg varð aflinn t. d. aðeins
4 þúsund tonn á móti 14 þúsund tonnum
í fyrra og við Færeyjar féll aflamagn
þýzkra togara úr 10 þúsund tonnum í 2
þúsund tonn. Aflaleysi þetta er að nokkru
leyti af fjárhagslegum ástæðum, en or-
sakast á hinn bóginn einnig af breyting-
um á hegðun ufsans.
1. mynd sýnir aldurs- og lengdardreif-
ingu ufsans á helztu veiðisvæðum þýzkra
togara undanfarin 3 ár. Það er áberandi,
að árgangarnir frá 1949—1951 hafa ver-
ið ríkjandi í veiðinni á flestum stöðum.
Sveiflur í stærð hinna einstöku ár-
ganga í ufsastofninum ráða miklu um
aflabrögðin, en hinsvegar er aflabrest-
urinn við Noreg ekki einvörðungu af líf-
«0 60 60 100 120 60 60 1 0 IX 120 60
Lofoten Sviney
60 10 100 120
Fœreyjar

i *o
40
Argangur 1951 ]
1950 |
1949 ]
60 10 100 120 cm
Nordursjor 1958-59
1. myncl: Aldurs- og lengdardreifing ufsa á Iielztu veiðisvæðiun
þýzkra togara árin 1956—1959.
fræðilegum orsökum. Að vísu eru hinir
sterku árgangar frá 1949—51 úr sögunni
á þessu veiðisvæði, og árgangarnir frá
1953 og 1954 eru lítilsmegandi.
Hér má einnig kenna um minni sókn,
sem orsakast hefur af því, að minna hef-
ur gengið af fiski á miðin vegna óhag-
stæðra ytri skilyrða. Aflarýrnunina á ís-
landsmiðum má einnig rekja til mun
minni sóknar við suðaustur- og suðvest-
urströndina á vetrarvertíðinni, og hafa
þýzkir togarar í stað þess sótt meira í
karfastofninn. Um veiðar þýzkra togara
á Færeyjamiðum gegnir sama máli.
Rannsóknir seinustu ára hafa kastað
nýju ljósi yfir ýmiss atriði í hegðun ufs-
ans í Norðurhöfum, sérstaklega með til-
liti til skilnings okkar á sveiflum í stærð
stofnsins. Ef við lítum aftur á 1. mynd,
kemur í ljós, að sterku árgangarnir frá
1949—’51 hafa enzt miklu skemur í
veiðinni við Noreg en
við Færeyjar og ís-
land. Hér er þó ekki
um að kenna of mikilli
13S6/5/ veiði við Noreg, heldui'
hinu, að síðan árið
1957 a. m. k. hefur all-
mikill hluti þessara ár-
ganga gengið frá Nor-
egi til Færeyja og ís-
lands. Hefur þetta
komið greinilega í ljós
með merkingum þeim,
sem norski fiskifræð-
ingurinn Steiiiar Olsen
gerði á ufsa við Nor-
eg á árunum 1955—58.
Merktur ufsi hefui'
veiðzt í norðurhluta
Norðursjávarins, við
•0 1Ö0 120 cm
Islond
Aldurs-(%) og lengdordreifing
(%o, 5sm floKKor) ufsastofnanna