Ægir - 01.12.1959, Blaðsíða 13

ÆGIR
403
2. mynd: Aldnrs- og lengdardreifing ufsa við
Noreg í einstökum mánuðum árin 1956—1959.
Færeyjar og við Island. Steinar Olsen
heldur því fram, að ufsi sá, sem gengur
til íslands fari aðra leið en sá, sem fer
til Færeyja, og að ufsinn, sem fer til
Færeyja, haldi ekki áfram til Islands.
Steinar Olsen heldur. að sennilegasta leið-
in milli Noregs og Islands sé sú sama og
síldin fer á milli þessara tveggja landa.
Þessu til stuðnings færir hann það, að
síldin hrygnir nú seinna við Noreg en
áður, og að hrygningin hefur stöðugt
færzt norður með ströndinni. Síldin er
því nú í heimkynnum ufsans, er hún yfir-
gefur Noreg, og ufsinn fylgir henni
eftir
Þjóðverjar hafa undanfarin ár merkt
nokkuð af ufsa, sem veiddur hefur verið
í botnvörpu. Þessar merkingar hafa hins-
vegar ekki gefið mikinn árangur, vegna
þess að mjög erfitt er að ná fiskinum ó-
skemmdum með þessari veiðiaðferð. I
janúar 1958 merktum við um 200 ufsa
við suðvesturströnd íslands, á grunnu
vatni og í góðu veðri, en frekari tilraun-
ir í það skipti misheppnuðust. Auk þess-
arar merkingar lánaðist okkur að merkja
25 ufsa við Noreg í nóvember 1958 og
aðra 25 í marz 1959 við ísland. Úr merk-
ingunni við ísland 1958 hafa alls endur-
heimzt 8 fiskar. Allir fengust þeir við ís-
land að einum undanskildum, er fékkst
aðeins tveimur mánuðum síðar við Norð-
ur-Noreg, og gefur sú endurheimt til
kynna, að einnig séu göngur frá íslandi
til Noregs.
Af merkingunni við Vestur-Noreg hef-
ur fengizt ein endurheimt við Færeyjar.
Þessar endurheimtur, þótt fáar séu, gefa
til kynna, að allmikil samskipti séu á
milli þessara tveggja stofna, og lét eng-
inn sér það til hugar koma fyrir 2—3
árum.
Ýmsar aðrar athuganir benda einnig
til breytinga í hegðun ufsans undanfarin
ár. í því sambandi má nefna, að smáufsi
hefur gengið mun lengra suður á bóginn
með vesturströnd Noregs en dæmi eru til
áður. Þetta kemur greinilega fram á 2.
mynd, sem sýnir aldurs- og lengdardreif-
ingu ufsans á Svíneyjarsvæðinu (út af
Álasundi). Hér var óvenjumikið af ár-
göngunum frá 1953 og 1954, en þeir eru
báðir lélegir við norðurströnd Noregs. Af
þessum sökum hefur verið ágætis ufsa-
veiði á Svíneyjar-svæðinu. Einnig má
nefna, að árin 1957 og 1958 fékkst tals-
vert af ufsa merktum við Noreg, útaf
Bjarnarey og álítur Steinar Olsen, að
þessi tilfærsla ufsans standi í sambandi
við lækkandi hitastig í austurhluta Bar-
entshafs.
Samtímis þessari aukningu ufsans á
Svíneyjar-svæðinu hefur einnig komið í
Ijós að árgangarnir frá 1953 og 1954
hafa vaxið óeðlilega hægt. Þessi hægi
vöxtur mun þó ekki einungis stafa af of
miklu fiskmagni í sjónum, heldur einnig
orsakast af innblöndun ufsa úr Norður-