Ægir - 01.09.1977, Blaðsíða 16

Ásgeir Jakobsson:
Hæg ferð en jöfn
- og stefnunni haldið
Um þessar mundir eru komnir út 70 heilir
árgangar af Ægi, tímariti Fiskifélagsins.
Þessi öldungur meðal íslenzkra tímarita hefur
ekki látið mikið yfir sér um dagana. Ægir hef-
ur aldrei leitað eftir fjöldaútbreiðslu með
auglýsingaskrumi eða öðrum þeim brögðum,
sem blöð og tímarit nota gjarnan til að auka
útbreiðslu sína. Hann hefur jafnan verið sátt-
ur við það, að vera aðeins lesinn af þeim, sem
á honum þurftu að halda og miðað allt efni
við þá lesendur, sem hagsmuna hafa að gæta
í sjávarútvegi og fiskvinnslu og eru sérfróðir
í því efni. Af því leiðir að tímaritið hefur
aldrei lagzt í almennt snakk sem fallið gæti
almenningi í geð um þessi mál. Skammar-
greinar finnast til dæmis naumast í þessum
70 árgöngum. Það einkennir málflutning Ægis
um áranna raðir að málin eru aðeins rædd og
reynt að taka saman þau sjónarmið, sem til
greina koma, en hlífst við að kveða upp á-
kveðna dóma um, hvað rétt sé eða rangt.
Þetta kemur til af því, sem að ofan er sagt, að
ritið er einungis ætlað mönnum, sem sjálfir
eru færir um að draga ályktanir af þeim upp-
iýsingum, sem Ægir veitir. Tímaritinu hefur
sem sé aldrei verið ætlað, eins og flestum öðr-
um blöðum og tímaritum, að móta skoðanir al-
mennings né ná til hans, heldur, ef svo má
segja, „sinna manna". Af þessu leiðir að það
hefur jafnan verið hljótt um þetta tímarit og
almenningur veit lítið um gildi þess. Og þarf
ekki almenning til. Það má nefna sem dæmi,
að í þvkkri bók um blöð og blaðamenn nýút-
kominni er Ægis og ritstjóra hans minnst með
svofelldum orðum:
„Ný blöð og tímarit bættust í hópinn. Óð-
inn og Ægir byrjuðu 1905. Ægi stýrði fyrst
Matthías Þórðarson skipstjóri, áhugasamur og
fróður maður um útvegsmál. Seinna var lengi
ritstjóri hans Sveinbjörn Egilsson, víðförull
siglingamaður og fjörugur frásagnarmaður“.
Ekki er orð finnanlegt meira um Ægi á 378
blaðsíðum þessarar bókar, þótt þar séu tíund-
uð upp á margar blaðsíður allskyns tímarit,
sem tíminn hefur leitt í ljós að voru miklu
ómerkari og útkoma þeirra minna verð fj'rir
land og lýð.
Útkoma Ægis 1905 var nefnilega óumdeil-
anlega merkur atburður, það hefur tíminn
sannað. Það er fvrst með útkomu hans, að við
getum farið að lesa nokkuð samfellda sögn
frá ári til árs um meginatvinnuveg þjóðar-
innar. Fyrir hans tíma voru frásagnir af aflu-
brögðum og útveginum og sjósókninni a'"
mennt aðeins tætingur hér og þar í blöðun-
um á eftir langlokum um árferði til landsins
og skepnuhöld í sveitum. Ef segja þarf fra
sjávarútvegi á þessari öld, þá spyr maðui
stundum sjálfan sig: Hvernig færi maður að,
ef Ægir hefði ekki byrjað að koma út ein-
mitt á þessum tíma, þegar miklir atburðn
voru að ske í sjávarútvegssögunni, svo sem
upphaf vélbátaútgerðar og togaraútgerðai.
„Að blaða í gömlum Ægi, er eins og fletta
blöðum í atvinnusögu fslendinga síðasta aldar
helminginn", segir Gísli Ólafsson réttilega 1
„Ægir 50 ára“.
Líkast til hefði sá sem ritaði bókina „Bl°
og blaðamenn 1773—1974“ ætlað Ægi naeira
rúm og talið útkomu hans merkari atburð 1
tímaritasögunni, ef hann vissi hversu margir
leita orðið til hans. Daglega koma menn hva ^
anæva að, flestir þó ofan úr háskóla, til a‘
leita heimilda í Ægi, gömlum og nýjum-
Þess verður oft vart, að menn halda, jain,
vel sem gerst ættu að vita, að vænlegra s
að fara með greinar í fjölmiðla heldur e
Ægi, sem ekki sé lesinn nema af nokkru ^
hundruðum manna. Þessir menn athuga , ’
að Ægir er einmitt lesinn af þeim, sem 13 ^
mest ferðinni í sjávarútvegsmálunum og Pe
menn leita ekki til sjónvarps, útvarps eða dag
286 — Æ G IR