Ægir - 01.09.1977, Blaðsíða 21

.. f langt yrði upp að telja öll þau trúnaðar-
s °rf önnur, er hlaðizt hafa á Margeir Jóns-
1 n’ öct'ði í samtökum sjávarútvegsins og
i*eirna * héraði. Hann hefur um langt skeið ver-
ormaður fjórðungssamb. Fiskideilda á Suð-
randi. Þá var hann um langt skeið form.
vegsbaendafélags Keflavíkur, var lengi í
Jorn L.í.ú. 0g Skreiðarsamlagsins. Hefur um
hgt skeið átt sæti í Síldarútvegsnefnd og í
Jornum S.l.F. og Fél. síldarsaltenda á Suð-
r' °g \resturlandi. Þá á hann sæti í bankaráði
^andsbankans. Heima i héraði, auk afskipta
felagsmálum sjávarútvegsins, átti hann
.. * { bæjarstjórn Keflavíkur um árabil, og
org önnur félagsmál mætti telja, sem hann
e ur lagt á gjörva hönd.
að er engin tilviljun, að samferðamenn
h afrgeirs hafa leitað til hans, því að hann er
s* öeikamaður, duglegur, ósérhlífinn og mjög
v° ráðagóður og ráðhollur, og hinn mesti
reglumaður í hvívetna.
M arnöliða útgerð, sem fyrr er minnzt á, hóf
r:nar®em verkun á fiski á árinu 1950, fyrst
eð öðrum, en lengst af á eigin ábyrgð, eink-
m saltfisk- og skreiðarverkun, en einnig síld-
arsoltun.
I yrirtæki sín hefur hann rekið svo að til
^yrirrnyndar er og verið frumkvöðull margs,
r 111 framfara hefur horft í fiskvinnslu, ekki
gj?t saltfiskverkun. Hann hefur ekki fremur
rum Suðurnesjamönnum farið varhluta af
eim erfiðleikum, er skapast hafa af minnk-
bndl ^ertíðarafla undanfarin ár. Hann hefur
. ugðist við þeim með ýmsu móti — umbótum
rekstri, vöruvöndun og ekki sízt mikilli
vmnu.
Eg íeyfj mér að þakka Margeiri Jónssyni og
Qans góðu konu Ástu Guðmundsdóttur langt
lið g0tt samstarf og samvinnu og vináttu á
num árum og óska þeim alls hins bezta.
M. El.
n- lmar Bjamason varð sextugur hinn 5.
g • sl., fæddur á Eskifirði, sonur hjónanna
dóttrna Elarteinssonar og Gunnhildar Steins-
sjóHann hóf ungur eða á árinu 1930 að stunda
l9fir°g- s,tundaði hann nær óslitið þangað til
. ^ • A árinu 1943 lauk hann fiskimannsprófi
estmannaevjum. Hann var meðeigandi og
stýrimaður á m/s Björgu SH 9 frá 1945 til
1953, að hann tók við skipinu og var skip-
stjóri til ársins 1966. Þá rak hann síldarsöltun
á Eskifirði frá 1964—1970.
Hann gerðist trúnaðarmaður Fiskifélags ís-
lands á Eskifirði á árinu 1967 og hefur jafn-
framt verið erindreki félagsins í Austfirðinga-
fjórðungi frá árinu 1972, ásamt störfum hjá
Eskifjarðarbæ.
í öllum þessum störfum hefur Hilmar reynzt
hinn farsælasti, enda maðurinn gjörhugull og
kappsamur, en þó gætinn. Hann var aflasæll
skipstjóri og þær 11 vertíðir, er hann reri frá
Vestmannaeyjum var hann yfirleit meðal
þeirra aflahæstu. Þá var hann mannasæll og
hafði lengst af sömu menn í skipsrúmi. Alvar-
leg slys eða óhöpp urðu ekki í hans skipstjórn-
artíð, enda áhöfnin traust og þess jafnan gætt,
að skip og búnaður væri í hinu bezta lagi.
Síldarsöltun rak hann af kappi en þó með
forsjá þann tíma, er síldin var og hét eða
eins lengi og sætt var við þann atvinnuveg.
Vonandi verður nú ekki langt þangað til að á
ný rísi blómlegar söltunarstöðvar eystra.
Hilmar hóf snemma þátttöku í störfum
Fiskifélags Islands. Hann sat í fyrsta sinn
fjórðungsþing Fiskideilda í Austfirðingafjórð-
ungi árið 1951 og jafnan síðan. 1 stjórn sam-
bandsins hefur hann verið um árabil. Hann
var kosinn á Fiskiþing 1968 og hefur átt þar
sæti síðan. Hann var kjörinn varaforseti þings-
ins á árinu 1973, og forseti þess hefur hann
verið frá árinu 1974 að telja. í stjórn félagsins
hefur hann setið frá árinu 1973.
Erindrekstur fyrir Fiskifélagið á Austfjörð-
um er erilsamur, enda umdæmið stórt, frá
Langanesi að norðan til Hornafjarðar, og
störfin margvísleg.
Hilmar er mikill áhugamaður um náttúru-
og umhverfisvernd bæði til sjós og lands, en
þó án öfga, og hefur tekið drjúgan þátt í
störfum samtaka um þessi mál eystra.
Hann er ágætlega fróður um héraða- og at-
vinnusögu fjórðungsins og hefur miðlað okk-
ur samferðamönnum sínum á löngum og á
stundum ströngum ferðalögum um Austfirði
af þeim fróðleik.
Hilmar er kvæntur Sigrúnu Sigurðardóttur
frá Eskifirði. Þótt afmæliskveðjurnar séu
nokkuð síðbúnar, vil ég þakka þeim ágætu
hjónum samstarf, gestrisni og vináttu á und-
anförnum árum og bið þau vel að lifa.
M. El.
Æ GI R — 291