Ægir - 01.11.1979, Blaðsíða 31

Ahrif breyttra forsenda á grunnniðurstöðu
!• Stofnstœrð í ársbyrjun 1978 og grunnsókn
í viðauka er getið forsendna um stofnstærð og
samsetningu hennar í ársbyrjun 1978 að mati Haf-
rannsóknastofnunar. Stofnstærðarmat (fyrir 3ja
ara fisk og eldri) er gert með svonefndri V.P.-grein-
'ngu (sjá grein dr. Sigfúsar A. Schopka í júlíhefti
Ægis 1979). Skekkjur geta hugsanlega verið veru-
*egar (sbr. grein dr. Guðmundar Guðmundssonar í
sama hefti Ægis). Stofnstærðarmatið 1978 stendur
°g fellur með forsendu um fiskveiðidánarstuðla
(°g þar með sókn) árið 1978. Röng forsenda um þá
s°kn hefur einnig áhrif á grunnviðmiðun sóknar í
Wreikningum mínum.
En hver má telja skekkjumörk niðurávið á fisk-
yeiðidánarstuðlum 1978? Ekki er tiltæk nein óyggj-
andi vísbending um það. Með hliðsjón af þeim
^aemum, sem tekin eru i áðurnefndri grein Sigfúsar
Á. Schopka verður að telja afarósennilegt að réttir
dánarstuðlar séu meira en svo sem 20% undir því
sem talið er í grunnforsendum.
Ferlar 1 á mynd 4 sýna frávik frá grunnniðurstöðu
se miðað við 20% lægri fiskveiðidánarstuðla en þar
°g stofnstærð í ársbyrjun 1978 endurskoðuð í sam-
r®mi við það.
Siöóra (iikur og tldri - Þúiund lonn.
"* ' *”*■ ^"0S|o óro liikur (ácetlud itcerd örgongi þremur órum ellir hrygningu). • Millj. lilka.
HtlMllDlP Alþ,ódohalrr.nnióknoród.<J (I C í S) og Mnlronnióknoilolnun.
2. Nýliðun
Það er alkunna, að nýliðun fiskstofna er mjög
sveiflukennd og koma þar við sögu fjölmörg atriði
sem flest liggja utan marka útreikninga sem þessara.
Á mynd 6 er sýnd nýliðun í íslenska þorskstofninum
um 20 ára skeið. Jafnframt er sýndur hrygningar-
stofn á hveijum tíma. Meðalnýliðun þetta tímabil er
um 220 millj. fiska. í grunnforsendum er miðað við,
að nýliðun verði þessi meðaltala á ári hverju. Þetta
er að sjálfsögðu einföldun á raunveruleikanum, því
að auðvitað verður nýliðun líka sveiflukennd í fram-
tíðinni. Núverandi fiskifræðileg þekking gerir þó
ekki kleift að spá um þessar sveiflur. En unnt er að
líkja eftir slíkum sveiflugangi og kanna áhrifin á
matið á hagkvæmustu sókn. Að þessu verður vikið
síðar í greininni.
Eins og áður sagði telja margir fiskifræðingar ný-
liðun þorsksins vera í hættu sakir lítils hrygingar-
stofns. Hefur verið kastað fram þeirri tilgátu, að
meðalnýliðun fískstofna geti verið háð hrygningar-
stofnstærð. Á allstóru bili hrygningarstofns sé meðal
nýliðunin í hámarki og þá lítt eða ekki háð hrygn-
ingarstofnstærð. Sé stofninn minni, minnki nýlið-
unin allört að núlli. Fari hrygningarstofninn á hinn
bóginn yfir áðurgreind mörk geti einnig dregið
nokkuð úr nýliðun m.a. vegna fæðuskorts eða af-
ráns (áts) hins stóra stofns á ungviði sínu. Ég hefi
leyft mér að prófa slíka nýliðunarforsendu, enda
þótt grípa verði stærðir í því sambandi úr lausu lofti.
Hef ég þó valið þær þannig að áðumefndur beygur
fiskifræðinganna sé færður í tölur. Þannig er gert
ráð fyrir því að hrygningarstofn þorsks þurfi að
Myrd 7-
Muifatlsleyír fLslrveuiidánarstudtor
ÆGIR — 659