Ægir - 01.01.1982, Side 17

húsa oftast fyrsta flokks kassafiskur á hæsta verði,
sem orðið hefur of gamall til frystingar vegna mis-
jatns aðburðar hráefnis en selst svo ekki á hærra
verði er 3. flokks netafiskur, sem hengdur er upp.
Það sjá allir í hendi sér mismun á fjárhagsútkom-
unni á þessu tvennu.
Eg hef ekki nýjar upplýsingar um áætlaða út-
komu fiskmjölsverksmiðjanna en reksturshalli
Peirra var hrikalegur fyrir gengisfellingu og mig
grunar að olíuhækkun, sem líklegt er að fylgi fljótt
1 kjölfar gengisfellingar taki bróðurpartinn af
hækkun afurðanna.
Hinn 4/11. s.l. gerði Þjóðhagsstofnun spá um
afkomu bátaflotans þar sem rekstursniðurstaða
var talin verða eftirfarandi hlutfall af tekjum:
Bátar.................... + 0,9 %
Minni togarar............ - 4,2“7o
Stærri togarar........... - 12,6970
Samtalsallir............. -3,1%
há var staða vinnslunnar þannig:
Frysting ..................... -9,1%
Söltun................... + 10,2%
Skreið................... + 6,6%
Samtals.................. - 0,7%
Bæði samtök útgerðar og vinnslu hafa gert at-
ugasemdir og telja kostnaðarliði vanmetna, eink-
Um fjármagnskostnaðinn.
Menn eru nú orðnir allvel sammála um, að til
Pess að ráðast að rótum meinsins, sé nauðsynlegt
aú finna leiðir til lækkunar á kostnaðarliðum.
Eg legg til að sú krafa verði sett fram að fiskiðn-
aðurinn fái jafn góð kjör í orkukaupum og önn-
Ur stóriðja í landinu, og tel reyndar að það ætti
að vera í lögum að ekki mætti selja neinum
aðila á íslandi orku — rafmagn og hita — á
laegra verði en fiskiðnaðinum.
Eg legg ennfremur til að endurskoðunar verði
hrafist á skattalögunum í þá átt að fyrirtæki
geti haldið fyrningastofnum sínum og reglur um
aö skuldir séu stofn til tekjufærslu verði af-
numdar, og sömuleiðis meginhluti launatengdra
gjalda.
Eg leyfj mgr a(j encja þessar hugleiðingar með
Vl að láta það álit í ljós, að fyrirtæki í sjávarút-
Negi eigi alls ekki að sætta sig við núllstigs útreikn-
ln8 á afkomu sinni. Skuldahalar hafa myndast í
mörgum af fyrirtækjunum og vaxtakjörin í land-
!nu sJá fyrir því, að úr þeim kröggum verður aldrei
°mist nema með hagnaði. Vaxtastefnunni verður
að gjörbreyta og stórlækka vexti. Sú ein aðgerð
mundi lækka verðbólguna og styrkja atvinnulífið
meira en nokkur önnur ein ráðstöfun í þjóðfélag-
inu. Bætur sparifjáreigenda kæmu fljótt og örugg-
lega fram í lækkuðum framfærslukostnaði sem
minni verðbólga hefði i för með sér ásamt auknu
atvinnuöryggi.
Ályktun 40. Fiskiþings um
lánamál og afkoma sjávarútvegsins
40. Fiskiþing gagnrýnir harðlega þau starfsskil-
yrði, sem fyrirtæki í sjávarútvegi búa við. Þrátt
fyrir góð aflabrögð og tiltölulega hagstæð kjör á
erlendum mörkuðum fyrir flestar fiskafurðir á
undanförnum árum, er um slikan taprekstur að
ræða að stöðvun blasir við hjá fjölda aðila.
Atvinnugreinunum er haldið gangandi með stór-
felldri skuldasöfnun og tilheyrandi aukinni vaxta-
byrði.
Auk lagfæringa á gengisskráningu, sem jafnan
hafa verið of litlar og komið of seint, hafa aðgerðir
stjórnvalda verið ófullnægjandi; skammtíma-
lausnir, sem m.a. hafa falist í óréttmætum milli-
færslum milli einstakra rekstursgreina og tæmingu
á illa stöddum varasjóðum sjávarútvegsins.
40. Fiskiþing telur vaxta- og fjármagnskostnað
fyrirtækja vera óhóflega háan, sem kemur m.a.
fram í óeðlilegri fjársöfnun bankakerfisins. Því
mótmælir þingið þeim áróðri sem uppi er hafður
um að sjávarútvegurinn njóti betri lánskjara og
annarra fríðinda en aðrir atvinnuvegir lands-
manna.
40. Fiskiþing gerir þá kröfu til stjórnvalda, að
nú þegar verði rofinn sá vítahringur vísitölu- og
verðbótakerfa, sem ásamt óeðlilegri þenslu bæði í
opinberu stjórnkerfi og víðar viðheldur þeirri óða-
verðbólgu, sem geisað hefur á íslandi árum saman.
Raunverulegri lækkun verðbólgunnar fylgi síðan
lækkun vaxta- og fjármagnskostnaðar til samræm-
is við það sem gerist í helstu samkeppnislöndum
okkar.
Horfið verði alfarið frá þeirri núllstefnu, sem
fylgt hefur verið og fyrirtækjum í sjávarútvegi
tryggður sá rekstursgrundvöllur, sem þarf til
öflugrar starfsemi og uppbyggingar.
40. Fiskiþing hvetur alla aðila i sjávarútvegi til
órofa samstöðu um hagsmuni greinarinnar i heild,
og varar við að of miklum kröftum sé eytt út af
hugsanlegum ágreiningsmálum um einstaka þætti.
ÆGIR — 5